Zaloguj

Federacja Anarchistyczna

Jesteś tu: Start /
A+ R A-

Archiwalia

Międzymiastówka Anarchistyczna 1 maja 1990 r.

25 kwietnia 2012 | Dział: Archiwalia
Międzymiastówka Anarchistyczna 1990 r.

"Wolne szkoły, wolne uczelnie" - 20.04.1989 r.

25 kwietnia 2012 | Dział: Archiwalia
"Wolne szkoły, wolne uczelnie" - 20.04.1989 r.

FA Kraków vs Lech Wałęsa 1990 r.

12 lutego 2011 | Dział: Archiwalia
Demonstracja Federacji Anarchistycznej w Krakowie podczas wiecu wyborczego Lecha Wałęsy w 1990 r.

Krakowski antymilitaryzm przed 20 laty

29 stycznia 2011 | Dział: Archiwalia
Poniżej prezentowany tekst pochodzi z pierwszego numeru pisma młodzieżowego „Detonator” (listopad 1988 roku) wydawanego przez Konfederację Polski Niepodległej w Krakowie1 i dotyczy działań ówczesnych anarchistów, skupionych w Akcji Studenckiej WiP. Była to organizacja posługująca się w swych publikacjach (pismo „Iskra”), plakatach i transparentach symboliką anarchistyczną, chociaż nie wszyscy jej uczestnicy sympatyzowali z ideami antypaństwowymi. Największe natężenie akcji ulicznych sygnowanych przez AS WiP i prowadzących niejednokrotnie do gwałtownych starć z ZOMO miało miejsce pomiędzy marcem 1988 a grudniem 1989 roku. AS WiP i Organizacja Studencka KPN prowadziły w tym czasie życzliwą rywalizację o rząd dusz w środowisku radykalnie nastawionych studentów krakowskich uczelni, głównie UJ, AGH i Politechniki Krakowskiej. Wspólnie organizowano akcje solidarnościowe ze strajkującymi robotnikami, w obronie represjonowanych, przeciw Okrągłemu Stołowi i za wycofaniem wojsk sowieckich z Polski.

Walka z Anarchizmem

25 stycznia 2010 | Dział: Archiwalia
Nie ulega wątpliwości, że żaden z ruchów społecznych, które rzuciły wyzwanie dziewiętnastowiecznym realiom polityczno-ekonomicznym nie wywołał tak ostrej i jednolitej reakcji, jak właśnie ruch anarchistyczny. Żaden z nich nie potrafił tak dalece jednoczyć przeciwko sobie przedstawicieli skłóconych obozów ideowych. Jednomyślność polityków, urzędników, sędziów i policjantów spojonych uczuciem zagrożenia umożliwiała prowadzenie przeciwko "siewcom chaosu" sprawnej, systematycznej i wielopłaszczyznowej akcji angażującej całą machinę państwową. Pierwsze ciosy, które spadły na antyautorytarystów tuż po rozprawie z Komuną Paryską, wymierzone były sumarycznie w Międzynarodowe Stowarzyszenie Robotników. Specjalna komisja francuskiego Parlamentu uznała I Międzynarodówkę, przy kilku głosach sprzeciwu (1), za współwinną niedawnych wydarzeń. Doprowadziło to w konsekwencji do uchwalenia 14 marca 1872 roku tak zwanego prawa Dufaure'a obowiązującego aż do roku 1901; prawa przewidującego surowe kary za przynależność do tej organizacji. W latach 1871-1875 w całej Francji aresztowano na mocy nowych przepisów ponad 36 tysięcy osób, w tym blisko 2 tys. cudzoziemców - w większości Belgów, Włochów i obywateli Szwajcarii (2). Szwajcaria i Anglia udzieliły schronienia kilku tysiącom uciekinierów, usiłującym ujść przed prześladowaniami. W listopadzie 1872 roku przedstawiciele Niemiec i Austro - Węgier spotkali się, aby uzgodnić metody i środki wspólnego zwalczania ruchu robotniczego oraz strajków (3). Konferencja ta zapoczątkowała erę ścisłego współdziałania policji krajów europejskich. 

Przeciwko G8

10 maja 2002 | Dział: Archiwalia

Państwo i globalny kapitalizm są źródłem biedy, bezrobocia i pogarszających się warunków życia, coraz gorszego dostępu do opieki zdrowotnej i edukacji dla szerokich warstw społecznych. Globalny kapitalizm tworzy nierówności które zmuszają miliony ludzi z Trzeciego Świata do podjęcia prób migracji do bogatego Zachodu. Koncerny międzynarodowe dążą do maksymalnego obniżenia płac swoich pracowników przez przenoszenie fabryk do krajów, gdzie reżim autorytarny nie pozwala tworzyć związków zawodowych, lub zatrudniając zdesperowanych "nielegalnych" imigrantów którzy zmuszeni są pracować za grosze.