Serwis Informacyjny - Świat Wyróżnione

Radząc sobie z korona-kryzysem – mobilizacje Międzynarodowej Konfederacji Pracy

Radząc sobie z korona-kryzysem – mobilizacje Międzynarodowej Konfederacji Pracy

Wraz z korona-kryzysem świat wkroczył w nową fazę intensywnej walki klasowej. Bardzo dobrze dokumentuje to mapa (w większości) dzikich strajków związanych z koronawirusem. Międzynarodowa Konfederacja Pracy, jako młoda i bardzo radykalna międzynarodówka związków zawodowych, odpowiedziała na kryzys zgodnie ze swoimi możliwościami. Jednocześnie widzimy, że wciąż istnieje wiele luk w jej organizacji i że bardzo duże strajki mają miejsce z dala od jej struktur i bez wsparcia związków zawodowych. Przesyłamy wyrazy solidarności wszystkim tym zdeterminowanym kolegom i koleżankom. Wasze walki pokazują, że musimy reagować jeszcze szybszym wsparciem i że w nadchodzących miesiącach na syndykalistycznych związkowców z całego świata czeka dużo pracy. W poniższym artykule podsumowujemy działania w sekcjach Międzynarodowej Konfederacji Pracy w ostatnich tygodniach, wtrącając od czasu do czasu kilka słów na temat sytuacji w poszczególnych krajach.

 

Grecja: protest uliczny pomimo zakazu i samorządność pomimo rządowego sabotażu

Grecja, podobnie jak Włochy, doświadczyła w ostatnich latach bezprecedensowej prywatyzacji i cięć w sektorze publicznym. Sytuację ubogiej populacji dodatkowo pogarsza umowa pomiędzy Turcją i Unią Europejską, która trzyma w potrzasku tysiące uchodźców. Kraj jest mocno spolaryzowany; silnemu, ale rozdrobnionemu ruchowi anarchistycznemu przeciwstawią się silne ruchy stalinowskie i prawicowe. Niestety ataki na pracowników organizacji pomocowych, na przykład na Lesbos, a także morderstwa polityczne, nie należą do rzadkości.

Grecka sekcja Międzynarodowej Konfederacji Pracy, ESE próbuje wspierać walki pracowników i pracownic szpitali i budować mosty między walkami w sektorze opieki zdrowotnej i staraniami o zdecentralizowany system mieszkań dla uchodźców . W regionie Janina federacja związków zawodowych postanowiła w połowie marca przeprowadzić protesty uliczne przeciwko obozom dla uchodźców. W oświadczeniu ESE wskazuje, jak niebezpieczny jest obecnie, w obliczu ryzyka tysięcy zgonów w obozach oraz nieuchronności masowego wzrostu śmiertelności w placówkach opieki zdrowotnej, zdemontowanej pod pretekstem szukania oszczędności, zakaz wyrażania poglądów politycznych. Ze względów bezpieczeństwa ESE uciekło się do protestu ulicznego w Retimno na Krecie. Pojawiły się hasła: „Każde życie jest warte tyle samo, bez względu na to, czy jesteśmy bezdomnymi, więźniami, uchodźcami, bezrobotnymi, czy prekariuszkami”. Ponadto ESE powołała dwie krajowe komisje do monitorowania bieżących zmian w prawie pracy i międzynarodowych walk klasowych oraz do informowania o nich swojej federacji.

Vio.Me, samorządna fabryka produkująca mydło, została zamknięta w Grecji przy pomocy policji. Syndykaty z Niemiec złożyły skargi w konsulatach i ambasadach. Pracownicy kontynuują pracę dzięki awaryjnym generatorom energii.

 

Polska: konflikt z VW i Amazonem, 10-punktowy program przeciwko rządowi

W Polsce OZZ Inicjatywa Pracownicza szybko stworzyła stronę (także w języku rosyjskim i ukraińskim) z informacjami o sytuacji prawnej pracowników w czasie kryzysu związanego z koronawirusem. Powstał również film. W międzyczasie związek zawodowy opublikował poradniki prawne dotyczące poszczególnych kwestii. Ponadto związek monitoruje sytuację, szczególnie w zakładach Volkswagen Poznań i Amazon (gdzie jest największym związkiem zawodowym). Inicjatywa Pracownicza była też pierwszym związkiem w międzynarodówce, który opracował kompleksowy przegląd sytuacji w swoich siostrzanych związkach i przesłał szczegółową listę pytań do wszystkich międzynarodowych sekretariatów.

W swym oświadczeniu Inicjatywa Pracownicza szczegółowo skrytykowała sposób, w jaki polski rząd zareagował na kryzys, wskazując na zupełną nieadekwatność pomocy dla osób samozatrudnionych i zwykłych pracowników (w Polsce zasiłek dla bezrobotnych jest tymczasowy i bardzo niski). Związek skrytykował też brak dostępu do ubezpieczenia zdrowotnego i zasiłku chorobowego, co zmusza przynajmniej 2,5 miliona pracowników do kontynuowania pracy pomimo choroby. Związek wskazuje też na ograniczenie praw pracowniczych, redystrybucję pieniędzy z podatków skierowaną do firm, brak środków wspierających bezrobotnych, emerytów i najemców.

W ramach alternatywy dla tak zwanej „tarczy antykryzysowej” zażądano między innymi:

1) Zwiększenia zasiłków dla bezrobotnych i zniesienie restrykcyjnych przepisów, zgodnie z którymi mniej niż 20% bezrobotnych jest uprawnionych do świadczeń.
2) Uniwersalnego dostępu do opieki zdrowotnej.
3) Eliminacji niepewnych form zatrudnienia, takich jak praca tymczasowa lub fałszywe samozatrudnienie.
4) Zapewnienie wszystkim dostępu do podstawowych usług (prąd, gaz, bieżąca woda, ogrzewanie).

Inicjatywa Pracownicza próbowała zamknąć zakłady Volkswagena i Danfossu przy zachowaniu 100% wynagrodzenia, aby chronić swoich towarzyszy. W zakładzie Volkswagena w Poznaniu, zatrudniającym około 11 000 pracowników, wymagania te zostały szybko spełnione. W firmie Danfoss, producenta technologii ogrzewania i chłodzenia, organizacja pracy uległa nieznacznej zmianie ze względu na presję, ale na prawdziwy sukces musimy jeszcze poczekać.

Małe sukcesy odniesiono w firmach logistycznych Amazon i Avon. Również w tym przypadku Inicjatywa Pracownicza wywierała presję, głównie poprzez potajemnie kręcone filmy z codziennej pracy w fabryce lub graficzne przedstawienie tego, jak blisko siebie znajdują się osoby wykonujące pracę. Ujawnione dzięki temu fakty, zasadniczo zaprzeczały publicznym oświadczeniom firm. Działaniom tym towarzyszyły szeroko zakrojone kampanie w mediach społecznościowych. Firmy zareagowały głównie wypłatą premii dla pracowników, jednak związek nadal walczy o zamknięcie zakładów.

Na uniwersytetach Inicjatywa Pracownicza była szczególnie aktywna w zapewnianiu bezpieczeństwa pracownikom obsługi, zwłaszcza w kwestii godzin otwarcia budynków i ich obłożenia personelem.

 

Argentyna: wsparcie dla kierowców autobusów i personelu medycznego

W Argentynie klasa robotnicza nadal musi się mierzyć z regulacjami, nawet jeśli na kilka miesięcy zawieszono podwyżki czynszu i eksmisje. Wprowadzono również przedłużenie płatności za usługi publiczne, jednak prowadzą one do kumulowania zadłużenia się. Chociaż rząd próbował zawiesić możliwość zwolnień, firmy wciąż znajdują legalne sposoby na zwalnianie pracowników, zawieszanie ich lub ich licencjonowanie. Wszystko to przy współudziale związku pracodawców, firm i państwa.

FORA szybko zaoferowała informacje na temat praw pracowniczych. Związek wsparł kierowców autobusów w ich walce o bardziej higieniczne warunki pracy i poinformował opinię publiczną o atakach policji związanych z wdrażaniem środków kwarantanny.

Pracownicy i pracownice służby zdrowia zrzeszone FORA wystosowali list, w którym zwracają uwagę, że w Argentynie występuje obecnie epidemia gorączki denga i odry, co podwójnie obciąża system opieki zdrowotnej. Z tego powodu poprosili wszystkich, aby korzystali z pogotowia tylko w sytuacjach poważnego zagrożenia życia i zdrowia, przekazano też informacje na temat stosowania odpowiednich środków higieny. Ponadto podnoszone są żądania daleko idącego wsparcia dla pracowników i pracownic oraz zapewniania takich samych praw, jakie przysługują zwykłym pracownikom, osobom zatrudnionym nielegalnie (około połowa populacji zatrudniona jest w szarej strefie), a także wsparcia dla personelu medycznego i redystrybucji dotacji dla firm przeznaczonych na wsparcie rodzin.

 

Kanada: strajki mieszkaniowe, wsparcie pracowników seksualnych, strajk dla bezpieczeństwa

Industrial Workers of the World Montreal mówi obecnie o odrodzeniu ruchu robotniczego w Kanadzie i USA: „Po kryzysie postarają się, abyśmy za to zapłacili… przygotujmy się na to teraz!”

Podobnie jak w Hiszpanii, jednym z ruchów o największym potencjale wybuchowym jest obecnie ruch strajku czynszowego. W obszernym wywiadzie podano szczegółowe informacje na temat organizacji strajku najmu w Montrealu, w który zaangażowana jest IWW. Pod koniec marca 20% z 3500 członków było gotowych podjąć strajk w każdej sytuacji, kolejne 55% w wyrażało pewne wątpliwości, ale także chciało wziąć w nim udział. Tim, wieloletni działacz ruchu strajkowego w USA, krytykuje to, że wielu lewicowców wzywa obecnie do strajku czynszowego w atmosferze kampanii, nie dbając o kwestie podstawowe, ani nie organizując się w związkach najemców. Jednocześnie uważa, że strajk czynszowy stał się faktem, ponieważ tysiące osób po prostu nie mają środków finansowych na opłacenie czynszu. „Fakt, że w wielu miastach istnieje moratorium na eksmisje, pokazuje nam, że mamy polityczny impet, aby żądać dużych ustępstw od klasy rządzącej”.

Dwóch aktywistów IWW nakreśla mieszany obraz stosunku IWW do ruchu strajku czynszowego. Z jednej strony zaangażowanie się w ten ruch jest konieczne, z drugiej strony oznacza wysokie ryzyko dla wszystkich uczestników i uczestniczek, ponieważ organizacja i struktury wsparcia są rozwinięte w stopniu marginalnym. Z tego powodu IWW Montreal wzywając do zawieszenia czynszów i spłat kredytu hipotecznego, pozostawia w do indywidualnej decyzji kwestię udziału w strajku, wzywając do kontaktu ze związkiem wszystkie osoby dotknięte represjami z powodu uczestnictwa w tego typu akcjach.

W Ontario IWW Hamilton organizowała inicjatywy sąsiedzkie i dystrybucję żywności. Popiera strajk czynszowy, otwarcie więzień i wezwanie do strajku generalnego 1 maja przychodzące z USA. IWW w Hamilton i Toronto wspierały Sex Workers Action Program – inicjatywę pracownic seksualnych licznie zmagających się z utraty pracy. IWW Toronto skutecznie wspierało pracowników Domino’s Pizza, którzy odmówili pracy w związku z bieżącym brakiem dostępu do środków ochronnych.

 

USA: dzikie strajki, związki nabierają rozpędu, zwolnienia lekarskie

Industrial Workers of the World podkreśla, że przygotowuje się do szybkiego wzrostu liczby członków i udziału w trudnych sporach. Kapitał zareagował zgodnie ze swoją logiką, 1 kwietnia ograniczając prawa związków zawodowych.

IWW szybko zapewniła wszystkim członkom poradnik na temat ich praw i różne zalecenia dotyczące działań dla pracowników z różnych sektorów. Oferowane były także seminaria internetowe. Pod koniec marca, Związkowy Zjazd ds. Środowiska IWW zaproponował utworzenie specjalnego funduszu pomocy dla członków, którzy borykają się z problemami z powodu obecnego kryzysu. Obecnie związek pracuje nad ankietą, aby lepiej oszacować wpływ obecnej sytuacji na członkostwo. Zjazd opowiedział się również za wsparciem ruchu strajkowego najemców.

W Portland, po ogłoszeniu masowych zwolnień, pracownicy sieciówki sprzedającej pączki utworzyli własny związek IWW, aby walczyć. Mimo lockdownu odbyły się wiece. Również w Portland IWW pomogło pracującym studentom wywalczyć rekompensaty za dochody utracone z powodu zamknięcia kampusu. W Chicago wystarczyło, aby członkowie IWW złożyli petycję do sklepu spożywczego, aby uzyskać tam dodatkowe wynagrodzenie za ryzyko w wysokości 2 USD za godzinę dla pracowników.

Członkowie IWW zrzeszeni w CapTel Workers Union w Wisconsin byli w stanie uzyskać dodatkowe wynagrodzenie w call center dzięki masowemu wykorzystaniu zwolnień lekarskich. Pracownicy firmy są uważani za nieodzownych w czasie obecnej pandemii, ale otrzymują tylko ułamek wynagrodzenia należnego pracownikom na tym poziomie.

Komitet Organizacyjny Pracujących Więźniów, działający w ramach IWW w Oakland, informuje o sytuacji w różnych więzieniach. Przeprowadził między innymi, kampanie telefoniczne w więzieniach, w których strażnicy otrzymali pozytywne wyniki testów na COVID-19 z żądaniem #LetThemGo.

IWW Oklahoma prosi ludzi, aby codziennie rano dzwonili do lokalnych restauracji i pytali szefów, czy pracownicy są wynagradzani za dni chorobowe, z zastrzeżeniem, że ich wizyta jest od tego uzależniona. IWW zebrała również fundusze dla pracowników w różnych miastach i rozpoczęła składanie petycji o wynagrodzenie wynikające z ryzyka jakie ponoszą pracownicy i pracownice popularnych restauracji i innych niezbędnych sektorów usługowych.

We współpracy z innymi organizacjami IWW Mid-Valley wezwała 3 kwietnia do udziału w niekonwencjonalnej demonstracji samochodowej pod hasłem „Straszni szefowie, beznadziejni właściciele ziemscy, strzeżcie się!”.

Lokalne grupy IWW Fairbanks, Phoenix, Connecticut, Burlington, Providence i North Texas informują obecnie o możliwości strajku czynszowego lub też wzywają do niego bezpośrednio.

W Detroit i Chicago „Kuchnie Wobbly” rozprowadzały żywność wśród klasy robotniczej w parkach. IWW Southern Maine wspiera bezdomnych, którzy padli ofiarą policyjnych ataków. IWW w Albuquerque i Nowym Jorku są zaangażowane w działania różnych sieci sąsiedzkich.

 

Włochy: strajki i wyposażenie ochronne dla pracowników służby zdrowia

We Włoszech USI-CIT wezwał do kilku strajków przeciwko firmom, które nadal nakłaniały swoich pracowników do pracy, mimo że ich praca nie jest obecnie uważana za społecznie niezbędną. Doszło między innymi do strajku u producenta samochodów Ferrari. Dwa dni po ogłoszeniu strajku firma postanowiła zamknąć zakłady.

Poza tym USI-CIT walczy obecnie – przede wszystkim wraz z pracownikami i pracownicami szpitali – o więcej środków dezynfekujących i odzieży ochronnej, a jako przyczyny wskazuje dramatyczny stan systemu opieki zdrowotnej, zdrowie ludności w warunkach kapitalistycznych, a politykę zaciskania pasa w szczególności. USI-CIT Parma potępił obowiązek kontynuowania pracy przez pracowników służby zdrowia.
USI Reggio Emilia bierze udział w kampaniach dystrybucji żywności w autonomicznych społecznościach.

 

Hiszpania: aresztowania, strajk czynszowy, strajk kultury cyfrowej

Confederación Nacional del Trabajo porusza w swoich oświadczeniach nie tylko kwestię praw pracowniczych, ale także te związane z ochroną praw podstawowych oraz prawem do zgromadzeń. Do ostatniego tygodnia w Hiszpanii doszło do ponad 2800 aresztowań i 330 000 mandatów za pogwałcenie stanu wyjątkowego. Oprócz głównego dokumentu z 15 postulatami, regionalne federacje CNT opublikowały szereg ocen i analiz obecnej sytuacji.

Obejmuje to również opracowanie całej serii wytycznych dla różnych sektorów. Ponadto syndykaty CNT złożyły wiele skarg do organów ds. Zdrowia i inspekcji handlowych dotyczących braku środków ochronnych; firmy, na które skarży się związek to w bardzo wielu przypadkach szpitale i domy opieki.

CNT wciąż daje tę samą radę: jeśli nadal musisz pracować, zażądaj środków dezynfekujących i mydła; jeśli twoja branża nie jest niezbędna, walcz o to, by zostać w domu. Sekcja sztuk widowiskowych CNT Madryt zażądał wprowadzenia podstawowego dochodu z mocą wsteczną do marca włącznie. Towarzysze i towarzyszki z CNT Valladolid, które pracują w instytucji dla osób niepełnosprawnych umysłowo, potępiły zupełny brak środków ochronnych dla 140 mieszkańców i personelu. Opublikowali oni swoje zdjęcia w odzieży ochronnej zaimprowizowanej z worków na śmieci. Działająca w zakładzie pracy Rivamadrid grupa CNT wraz z innymi związkami była w stanie wymusić wdrożenie katalogu środków mających na celu ochronę pracownic i pracowników.

Pracujący na podstawie fikcyjnych samozatrudnień pracownicy przetwórni mięsa, spośród których część przed epidemią była zakwaterowana w obozach, i którzy już od 40 dni prowadzą strajk wraz z CNT Walencja, zostali szczególnie mocno dotknięci. Jednak Komitet Regionalny CNT Levante ogłosił już, że wstrzyma swoje działania w okresie stanu wyjątkowego, by wrócić z nową falą akcji w późniejszym okresie. W ciągu najbliższych tygodni będzie potrzebne tutaj wsparcie funduszy strajkowych.

Sekcje pracowników socjalnych różnych syndykatów CNT w Vallès Oriental, Terassa, L’Hospitalet i Sabadell zwróciły uwagę na brak środków ochronnych w Centros residenciales de acción educativa (CRAE) dla młodzieży. W ciągu kilku dni pracujący tam pracownicy edukacji społecznej CNT opracowali wytyczne do działania i ruszyli z intensywną kampanią medialną przeciwko ministerstwu. Przeprowadzono też protesty fotograficzne z wykorzystaniem hashtagu #EmergenciaCRAE.

W niektórych miejscach szefowie wykorzystali obecny kryzys, aby pozbyć się członków związku: na przykład w Construcciones Maygar S.L. w Andaluzji w listopadzie doszło do strajku. Teraz wszyscy byli przywódcy strajków zorganizowanych przez CNT zostali zwolnieni w związku z problemami gospodarczymi spowodowanymi obecnym kryzysem. CNT broni się obecnie przed atakami antyzwiązkowymi w wielu miejscach.

Sekcja muzyczna CNT Madryt ogłosiła wraz z innymi związkami muzyków strajk kulturalny w Internecie w dniach 10 i 11 kwietnia: „Proponujemy zmobilizować cały sektor w taki sposób, aby wszystkie kulturalne kanały online były tymczasowo zamknięte, aby żadne kulturowe treści nie były dostępne w sieci, a kultura cyfrowa zniknęła całkowicie”.

Związki CNT w całej Hiszpanii szyły również maski, uczestniczyły w działaniach wspólnot sąsiedzkich i przekazywały żywność potrzebującym.
Powiązany z CNT Instituto de Ciencias Económicas y de la Autogestión (Instytut Nauk Ekonomicznych i Samorządności) opublikował serię analiz obecnej sytuacji. Biblioteca Libertaria Bilbao udostępniła wiele filmów, audiobooków, podcastów i ebooków, aby dobrze wykorzystać czas podczas blokady.

 

Niemcy: informacje na temat praw pracowniczych, spotkania online i pomoc sąsiedzka

Jednym z pierwszych kroków podjętych przez lokalne syndykaty FAU było zapewnienie dokładnego przeglądu przepisów prawa pracy w czasach pandemii. FAU Jena i FAU Berlin bardzo szybko zapewniły wsparcie opracowując dwa kompleksowe przeglądy . Następnie opublikowano bardziej szczegółowe przewodniki na temat ALG II (niemieckiego systemu pomocy społecznej) autorstwa FAU Magdeburg oraz tłumaczenia na język arabski przez FAU Marburg-Gießen-Wetzlar.

Prawie wszystkie spośród obecnie aktywnych syndykatów FAU udostępniły specjalną stronę internetową poświęconą prawu pracy, a około połowa z nich zmieniła już swoje usługi doradcze na konsultacje online lub telefoniczne. Podobnie, około połowa syndykatów jest bardzo aktywna w sąsiedzkich sieciach pomocy i na tzw. „płotach” (gdzie artykuły żywnościowe i higieniczne są zawieszone na ogrodzeniu i dostępne dla potrzebujących) w ich miastach. Nieco mniejsza część syndykatów angażuje się w działania medialne. FAU Monachium zorganizowało debatę, a FAU Berlin przygotowało wideo na temat obecnej sytuacji.

Warto wspomnieć zwłaszcza o tym, że wewnętrzne spotkania i usługi doradcze, dzięki staraniom kolektywu informatycznego FAU, zostały przeniesione online w ciągu kilku dni przy użyciu własnych narzędzi FAU .

Jeśli chodzi o działania związane z pracą, FAU Bonn zainicjowało kilka grup wsparcia za pomocą aplikacji Telegram dla różnych sektorów. FAU Drezno zebrała fundusze dla różnych grup zatrudnienia i popiera oświadczenia w sektorze kultury i edukacji. FAU Berlin walczy obecnie o poprawę sytuacji związanej z koronawirusem na lokalnych uniwersytetach. Kilka syndykatów już zgłosiło znaczny wzrost liczby konsultacji i spraw, podjęto też wstępne spory z pracodawcami, zwykle dotyczące zwolnień i pracy krótkoterminowej.

FAU przedstawiła również analizy kryzysu związanego z koronawirusem. Na przykład z FAU Jena wydała oświadczenie „Korona-kryzys – co możemy zrobić, kto za to płaci?” a FAU Magdeburg przygotowało tekst „Wirus i kryzys kapitalizmu”. Ralf Dreis z FAU Frankfurt nad Menem rozważał również na stronie internetowej FAU Direct Action na temat efektów wieczornego klaskania (w wyrazie solidarności z pracownicami i pracownikami służby zdrowia) i możliwości bardziej krytycznej akcji.

 

Więcej wiadomości: Sri Lanka, Północna Syria, Birma

Feministyczna organizacja pracownic włókienniczych Dabindu Collective, z którą Międzynarodowa Konfederacja Pracy zorganizowała w lutym konferencję pracownic i pracowników przemysłu odzieżowego, zwróciła się o pomoc pod koniec marca. W Katunayake na Sri Lance 20 000 pracownic przemysłu tekstylnego (produkujących m.in. dla Zary, H&M) musiało kontynuować pracę do 19 marca. Po 20 marca obowiązywała godzina policyjna, więc musiały one trzymać się z dala od swoich wiosek i miast. W międzyczasie udało im się opuścić Katunayake, ale wiele z nich stoi w obliczu ekonomicznego załamania i potrzebuje dalszej światowej solidarności. Informacje i kontakt można znaleźć w tym artykule.

W Myanmarze strajkuje obecnie ponad 500 pracowników w fabryce Myan Mode Factory, grozi im zwolnienie za działalność związkową w następstwie obecnego kryzysu. Ich związek, Federacja Związków Pracowników Przemysłu Odzieżowego – Myanmar (FGWM), która również uczestniczyła w konferencji pracowników przemysłu odzieżowego, jest w bliskim kontakcie z Międzynarodową Konfederacją Pracy, która już organizowała akcje solidarnościowe w różnych krajach. Fabryka zaopatruje m.in. marki Zara, Mango i C&A.

W Demokratycznej Federacji Północnej i Wschodniej Syrii sytuacja jest niestabilna i składają się na nią wojna, koronawirus i embargo: region administrowany demokratycznie, znany również jako Rożawa (i wspierany przez Międzynarodową Konfederację Pracy), wciąż stoi w obliczu międzynarodowego embarga i trwającej, aczkolwiek spowolnionej, wojskowej agresji Turcji. Ponadto, Turcja prowadzi masowe bombardowania ludności cywilnej, mają też miejsce regularne ataki bombowe ze strony Państwa Islamskiego. W dodatku, w tym małym regionie znalazły się tysiące jeńców wojennych i ponad sto tysięcy uchodźców z całej Syrii, rozlokowanych w różnych obozach. W obecnej sytuacji system opieki zdrowotnej zależy od wolontariuszy i darowizn. Zainteresowane strony powinny skontaktować się z Kurdyjskim Czerwonym Półksiężycem.

 

Niniejszy artykuł został pierwotnie opublikowany na stronie Międzynarodowej Konfederacji Pracy.
tłumaczenie: Mateusz Janik

www.ozzip.pl

Udostępnij tekst

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *