30 Lipiec, Poznań – Spotkanie:”Pęknięta Solidarność. Inteligencja opozycyjna a robotnicy 1964-1981”
Gorąco zapraszamy na dyskusję wokół książki „Pęknięta Solidarność. Inteligencja opozycyjna a robotnicy 1964-1981” z udziałem autora, Michała Siermińskiego oraz współzałożyciela OZZ Inicjatywa Pracownicza Jarosława Urbańskiego.
[Spotkanie w ramach ogólnokrajowego zjazdu “Młodzież w ruchu pracowniczym”]
[Spotkanie w ramach ogólnokrajowego zjazdu “Młodzież w ruchu pracowniczym”]
Konserwatywne i liberalne elity zdominowały politykę i media w III RP oraz przypisały sobie przewodnią rolę w ruchu, który miał podjąć walkę z władzą PRL o „wolną Polskę” i wdrażać tą wolność po transformacji. Jak dowodzi jednak Michał Siermiński w znakomitej książce „Pęknięta Solidarność”, to samodzielne decyzje robotników kształtowały rozwój ruchu rewolucyjnego w PRL do stanu wojennego. Rozmach robotniczych dążeń nie tylko nie był wynikiem oświecenia mas przez opozycyjną inteligencję, ale wręcz ją zaskakiwał, wprowadzał w zakłopotanie, a niekiedy napawał strachem. Na własnej skórze doświadczamy, że ten strach dawnej opozycji i dzisiejszych elit przerodził się zaraz po transformacji w politykę krępowania swobód w zakładach pracy i poza nimi.
Świeża perspektywa Siermińskiego, umocowana w bogatej bibliografii i wnikliwej pracy nad archiwami przywraca często anonimowym robotnikom właściwe miejsce w historii. Ukazuje nam też, że zachowawcza, niezakorzeniona w zakładach pracy inteligencja pożegnała się z robotniczą perspektywą nie podczas „zdrady” Okrągłego Stołu, a już dwie dekady wcześniej.
W swoich dociekaniach autor bliski jest pozycji osób zrzeszonych w OZZ Inicjatywa Pracownicza, który nawiązuje do tradycji autonomii robotniczej. Poprzez swoją analizę historii ruchu robotniczego, Siermiński prowokuje też do pytań, które ukształtowały praktykę naszego związku i pozostają kluczowe w naszych obecnych działaniach. Spotkanie z autorem odbywa się z okazji krajowego zjazdu „Młodzież w ruchu pracowniczym” w Poznaniu i jest wstępem do trzydniowych, praktycznych rozważań: jak wzmacniać walki pracownicze z obu stron bram zakładu pracy? Jak nie powtarzać błędów Solidarności i nie wchodzić w buty inteligencji, która przyjęła pozycję awangardy kierującej „niedojrzałą masą”, wyalienowała się z ruchu pracowniczego, a w końcu – zgotowała nam masową prywatyzację zakładów, mieszkań i usług społecznych, drastycznie wyższe koszty życia i zgniły alians z elitą kościoła?