Rosyjski atak na Ukrainę sprowadza na nas wojnę

Od kilku tygodni obserwujemy eskalację napięć pomiędzy światowymi potęgami. Dzieje się to na oczach tych, którzy walczą o odzyskanie życia po dwóch latach pandemii. Jesteśmy świadkami i świadkiniami śmierci krewnych i przyjaciół z powodu covid-19 oraz cierpienia spowodowanego zjawiskiem, które zmieniło życia nas wszystkich. Kolejna wojna wyrywa nas z oczekiwania na kres smutku pandemii, przypominając o konieczności podjęcia wspólnej walki o inną politykę.

Debata publiczna sugeruje, że należy opowiedzieć się po jednej ze stron: albo za rosyjskim imperializmem, albo za eskpansjonizmem NATO i wiodącą rolą Stanów Zjednoczonych. Mieli- i miałybyśmy stanąć po stronie jednego lub drugiego nacjonalizmu, choć oba systemy są organizatorami wyzysku (który przeprowadzają odmiennymi środkami). Oba systemy tak samo zmieniają granice w śmiercionośne narzędzia. To nie przypadek, że w pierwszej kolejności  remilitaryzacja granic miała miejsce w stosunku do migrantów i migrantek poszukujących lepszego życia. To nie przypadek, że dotychczasowe deklaracje którejkolwiek ze stron nie uwzględniły rzeczywistych doświadczeń i potrzeb zwykłych ludzi.

W ostatnich latach widziałyśmy już fałszywe opozycje – gdy w krajach Europy Wschodniej i sąsiednich frakcje i partie prounijnie, pronatowskie czy prorosyjskie pracowały na rzecz wdrożenia neoliberalnych reform. Widzieliśmy, jak obrońcy Rosji jednocześnie atakują polityki socjalne i pracują na niekorzyść pracowników i pracownic. Widziałyśmy, jak Unia Europejska wstrzymuje integrację wobec takich państw jak Ukraina i Gruzja, traktując je jak służebnice jej neoliberalnej agendy. Widzieliśmy wiarę osób w europejski projekt oparty na ideałach otwartości i lepszego życia dla wszystkich. Jednak jedyne, co do tej pory wszystkie te jednostki osiągnęły, to umocnienie neoliberalnej polityki opartej na wyzysku, rasizmie i patriarchacie przy jednoczesnym umocnieniu swojej siły zbrojnej. Teraz to także na ich barkach spoczywa odpowiedzialność za zbrodniczą sytuację, w której się znajdujemy.

Dziś widzimy, jak kraje Europy Środkowo-Wschodniej deklarują gotowość do przyjęcia uchodźców i uchodźczyń z Ukrainy “ze względów humanitarnych”. Polski rząd, chcąc zadowolić swojego amerykańskiego sojusznika, zobowiązał się przyjąć milion osób z Ukrainy. Ten sam rząd pozostawił tysiące osób zamarzających w puszczy na polsko-białoruskiej granicy –  uchodźców i uchodźczyń z Iraku, Afganistanu i Syrii – przy cichym wsparciu Unii Europejskiej. Wykorzystanie prawa do azylu do celów politycznych nie ma końca. Jednak setki tysięcy migrantów i migrantek z Ukrainy już mieszkają w Polsce, gdzie pracują za głodowe stawki w magazynach, fabrykach i domach. Zamiast podejmować poważne działania mające na celu uniknięcie wojny, polski rząd, a wraz z nim Unia Europejska, są gotowe wykorzystać ją do uzupełnienia braków w sile roboczej i czerpania zysków z sytuacji, w jakiej znajdują się uchodźcy, uchodźczynie oraz ubodzy pracownicy i pracownice.

Widzimy też, jak aktorzy polityczni, którzy utrzymują, że stoją na pierwszej linii “zielonej transformacji”, w rzeczywistości przedkładają ekspansję NATO i możliwość realizacji zachodnich inwestycji ponad pokój. Widzimy jak ci, którzy wspierają wysoce szkodliwe dla środowiska inwestycje wojskowe obchodzą swoje zbrodnicze święto, zagrażając nie tylko ludziom na Ukrainie, ale także przyszłości nas wszystkich. To ich wina, że nastała wojna.

Sankcje i wojna gospodarcza są mniej drastyczne niż bombardowania, ale dotykają przede wszystkim osób pracujących, uchodźców i uchodźczyń, kobiet i mężczyzn, którzy już teraz walczą o utrzymanie w dobie pandemii i kryzysu. W Rosji inwazja zbrojna na Ukrainę nie jest popularna – większość obywateli i obywatelek czuje wstyd i dezorientację na myśl o byciu w jakiś sposób odpowiedzialnymi za działania rządu Putina. Szczególnie, że opór wobec autokratycznego reżimu Putina stoi przed wieloma wyzwaniami, a ilość więźniów politycznych i dysydentów w Rosji wzrasta. Rosyjska inwazja sieje zniszczenie na Ukrainie, lecz nie ma bardziej “demokratycznego” sposobu na prowadzenie wojny. Na naszych oczach rozgrywa się próba przerysowania globalnych relacji – w czasach, gdy międzynarodowe struktury i ruchy mas ludzkich wstrząsają podstawami zgniłego systemu geopolitycznego.

Łączymy się ze wszystkimi osobami na Ukrainie, które cierpią z powodu wojny. Opowiadamy się po stronie wszystkich osób w Rosji, które sprzeciwiają się reżimowi Putina. Wspieramy każdą osobę, która jest bezwarunkowo przeciwna wojnie. Żądamy natychmiastowego zaprzestania wszelkich militarnych i gospodarczych działań wojennych. Nawołujemy do natychmiastowego podjęcia działań mających na celu powstrzymanie zarówno toczącej się rzezi, jak i trwającego kryzysu. Zagrażają one życiu pracowników i migrantek, kobiet i mężczyzn. Wszystkie te osoby walczą o swoje codzienne życie. Nacjonaliści wzywają do działania w imię tożsamości i interesów, które są narzędziem ucisku i podziałów społecznych. Demokraci podsycają konflikty w imię pustych wartości, będących ideologicznym źródłem ucisku kapitału. My wzywamy do ponadnarodowego sojuszu wszystkich osób pracujących, migrantów i migrantek, kobiet, mężczyzn i osób w imię pokoju, przeciwko toczącej się, druzgocącej wojnie.

Jeśli twój kolektyw, związek zawodowy, grupa migrancka czy feministyczna chcą podpisać niniejsze oświadczenie, napisz do: info@transnational-strike.info

TSS Platform

Co-Signed By:

CLARA Collective (Czech Republic)
Precarious Dis-Connections (Italy)
Solidarity Network – სოლიდარობის ქსელი (Georgia)
Plan C (UK)
LevFem (Bulgaria)
OZZ Inicjatywa Pracownicza (Poland)
Dversia (Bulgaria)
Wish Lesvos (Greece)
Mosawat (Morocco)
Casi sociale ACUM/ Social housing NOW (Cluj, Romania)
Migrants’ Coordination (Italy)
LabourNet (Germany)
Nők Egymásért Mozgalom (Hungary)
Plateforme Africaine de lutte contre l’émigration clandestine (France)
Centre for Theatre of the oppressed POKAZ (Zagreb, Croatia)
Infokolpa (Slovenia)
Jolanta Marxist Collective from Uppsala (Sweden)
عن المنظمة– IKKR (Morocco)
E.A.S.T. (Essential Autonomous Struggles Transnational)
Transbalkanska solidarnost
Worker-Communist Party of Iraq (Iraq)
TMC (Transnational Migrants Coordination)
MACAO center for art (MILANO, Italy)
BAK – Seenotrettung in der Linksjugend (Germany)
L’Associazione Fuorimercato – Autogestione in movimento dall’Italia (Italy)
Manifestolibri (Italy)
Laboratorio Smaschieramenti (Bologna, Italy)
Red de feminismos descoloniales (Mexico)
Clandestina Network (Greece)
Kolektiv Z (North Macedonia)
Eco Justice Valandovo (North Macedonia)
The Climate Herald
The 8 March Assembly (Greece)
Unidad Latina en Acción-ULA (Connecticut, US)
Colectiva Tinta Violeta (Venezuela)
Rete Kurdistan (Italy)
Comunità Curda (Italy)
Halkların Köprüsü Derneği (Turkey)
HDK Göç ve Mülteciler Meclisi (Turkey)
Rete antirazzista catanese (Italy)
Comitato NoMuos/NoSigonella (Italy)
Zagreb Solidarity City (Croatia)
Movimiento de mujeres de Kurdistán en América Latina
Casa delle Donne di Milano (Italy)
Union des Femmes Socialistes dès France (France)
Liberty Tree Foundation for the Democratic Revolution (U.S.)
brandfilme (Germany)
collecti.e.f 8 maars (Belgium)
Plattform Radikale Linke (Austria)
MIgrants Social Center (Steki Metanaston) (Athens, Greece)
Network for Social and Political Rights – (Athens, Greece)
Dziewuchy Berlin (Germany)
International Council of Polish Women (Poland)
Lesbiche Bologna (Italy)
IDEA (Cluj, Romania)
Priorità alla Scuola (Italy)
Tranzit .ro Association (Romania)
Left Unity (UK)
Violetki Collective (Bulgaria)
Feminist Mobilizations – 8th March (Bulgaria)
Angry Workers of the World (UK)
Antiwar-Initiative (Norway)
Femiskop Feminist Collective (Azerbaijan)
A world without chemical and biological weapons-www (Iraq)
Life campaign to abolish the death sentence in Kurdistan (Iraq)
Organization Against Weapons of Mass Destruction in Kurdistan (Iraq)
Kurdistan without Genocide (Iraq)
Koncicc (Iraq)
Kurdistan Solidarity Network (UK)
Kurdish People’s Democratic Assembly of Britain (UK)
Kurdish Women’s Initiative (UK)
UK Kurdish Youth Movement (UK)
Kurdistan Solidarity Network (England & Wales)
KSN-Jin (England & Wales)
Antiwar internationalist movement Thessaloniki (Greece)
StopWarOnMigrants assembly Thessaloniki (Greece)
Assembly Against Detentions and Exclusions (Greece)
Bambule Collective (Germany)
Collective Y?! (Baltics-based regional network)
Anarchist Federation section Poznań (Poland)
Anarchist Federation section Wrocław (Poland)
Anarchist Federation section Lódź (Poland)
Staffetta sanitaria di Rete Kurdistan (Italy)

 

---

No to War. For a Transnational Politics of Peace

Russian large-scale attack over Ukraine brings war among us.

In these weeks we saw the escalation of tensions between world powers under the astonished eyes of those who are struggling to recover their lives from two years of pandemic. We have seen relatives and friends die for Covid and suffer for something that has changed lives for all. When we hoped the pandemic sorrow was about to be over, another war reminds us of the urgent need to collectively fight for a different politics.

Public discourse seems to force us to take sides: either with Russian imperialism or with NATO expansionism and the prominent role of the US. We are supposed to take a side with one nationalism or with the other. But both systems organise exploitation with different means and turn borders into deadly tools. It is not by chance that the remilitarisation of borders has happened first against migrants seeking a better life. It is not by chance that no declarations from all sides are currently concerned with people’s actual lives.

We have seen fake oppositions in place in these years, when in Eastern European and bordering countries pro-EU, pro-NATO or pro-Russia factions and parties have both worked for the implementation of neoliberal reforms. We have seen those defending Russia, attacking at the same time welfare measures and rights in the workplaces. We have seen the EU keeping countries like Ukraine and Georgia in the waiting room of integration, as the maidservants of their neoliberal plans. We have seen men and women believing that the European prospect was one of openness and of a better life. But what all these actors have done is nothing but promoting neoliberal exploitative, racist, and patriarchal policies, whilst trying to reinforce armies. Now they also bear the responsibility of this murderous outcome.

We now see Central and Eastern European countries declaring to be ready to host Ukrainian refugees “for humanitarian reasons”. After leaving thousands of migrants from Iraq, Afghanistan and Syria freezing in the woods at the Polish-Belarusian border under the complicit eyes of the EU, the Polish government, seeking to please its US ally, has pledged to host one million of refugees from Ukraine. The political use of asylum never ends. But hundreds of thousands of Ukrainian migrants are already living in Poland, where they are employed with miserable wages in warehouses, factories, and houses. Instead of seriously acting to avoid war, the Polish government, as well as the EU, are ready to turn war into another chance to fill its labour shortages and make profits from refugees and poor workers.

We see those who claim to be in the first line of the “green transition” privilege the expansion of NATO and the prospects of future Western investments over peace. We see those who are supporting highly polluting military investments celebrating their murderous feast, not only endangering the people in Ukraine but also the very future of us all. It is their fault that the war is here.

The politics of sanctions and the economic war are less violent than bombing but will affect most of all those workers, migrants, women and men that are already struggling to make a living in times of pandemic and crisis. The invasion of Ukraine is not popular in Russia, and has left most confused and embarrassed by the prospect of somehow being responsible for the Putin government’s actions when the resistance to the autocratic regime of Putin faces its many challenges and the amount of political prisoners and dissenters rises. Russian invasion is bringing destruction in Ukraine, but there is no more “democratic” way to carry on war. What we see is a general attempt to redraw global relations in a time when transnational dynamics and movements of people are shaking the very roots of a rotten geopolitical system.

We stand together with all those in Ukraine who suffer the outbreak of the war. We stand with all those in Russia who oppose the Putin regime. We back whoever opposes the war from all sides, and we say that all military and economic reciprocal retaliations must stop immediately. The massacre of arms must be stopped as well as a further crisis looming over the life of workers, migrants, women and men that struggle for their daily life. While nationalists preach their actions in the name of identities and interests that fragment and oppress us, and democrats fuel further conflicts in the name of void values that support capital’s grip on everyone’s life, we call for a transnational politics of all workers, migrants, women and men for peace, against this shattering war.

If your collectives, unions, migrant and feminist groups want to co-sign this statement, please email us at info@transnational-strike.info

TSS Platform