Federacja Anarchistyczna

Po niemal 4 miesiącach absolutnej izolacji udało się wyciągnąć ich z aresztu.
To zwolnienie dowodzi jak słabe są policyjne dowody i jak bardzo “niezbędne czynności” prokuratury były grą na czas pt. areszt wydobywczy.

Kampania solidarnościowa nadal trwa – właściwy proces karny dopiero przed nami. Zatrzymani nadal potrzebują naszego wsparcia, najbardziej w sferze informacyjnej i finansowej. Pieniądze przydadzą się na prawników i zwrot kaucji. Szerzenie obiektywnej, nie-policyjnej wiedzy o tej sprawie i represjach także realnie poprawi ich szanse procesowe i zabezpieczy środowisko przed dalszymi represjami.

 

Solidarność naszą bronią!

 

 

czwartek, 13 października 2016, godz. 18:00

Królestwo Bez Kresu, ul. Piłsudskiego 8-10, Rzeszów

film: "PROWOKACJA: CASO BOMBAS", Chile, 2013, czas: 80 min.

(Po filmie przewidziana dyskusja.)

 

Zapraszamy na

 

SPOTKANIE POŚWIĘCONE TEMATYCE LOKATORSKIEJ

niedziela, 19 lipca, godz. 13:00,
ZA\\TARG, ul. Piłsudskiego 17, Lublin

 

 

W ramach spotkania poruszone zostaną kwestie problemów mieszkaniowych związanych z polityką lokalową państwa i władz miast oraz wynikających z nich trudności napotykających zwykłych ludzi, jak również możliwych form wsparcia i oddolnej inicjatywy na rzecz zapewniania prawa do dachu nad głową dla każdego i każdej z nas...

 

W programie spotkania:

- projekcja filmu pt. „Lokatorzy na sprzedaż"
- dyskusja z udziałem Jarosława Urbańskiego (Wielkopolskie Stowarzyszenie Lokatorów)

 

 

Odnaleziony w archiwach sensacyjny zapis z kamery SB dokumentujący najazd ZOMO i Służby Bezpieczeństwa na pierwszy ogólnopolski zjazd Międzymiastówki Anarchistycznej, który odbył się w pewnej willi w Gdańsku 30.10.1988. Zjazd trwał zaledwie kilka minut i przerwany został wejściem służb na teren spotkania. Wszyscy uczestnicy za wyjątkiem kilku osób zostali spisani i puszczeni wolno. Na tym zupełnie unikatowym materiale zobaczycie m.in. takie postacie jak Jarosław Guła (Praffdata, CDQ), Patyczak (Brudne Dzieci Sida), Jany Waluszko (RSA), Zbigniew Sajnóg (Totart), Mirosław „Maken" Dzięciołowski, Ziggy Stardust i wielu innych. Pod koniec filmu przelot z kamerą przez piwnicę willi gdzie odbywało się spotkanie, z całym materiałem dowodowym w postaci podziemnych pism oraz totartowskich dekoracji. „Cały przygotowany przez organizatorów bigos w ilości 50 kg zdążył wystygnąć zanim ktokolwiek miał szansę go skonsumować" -- Paweł „Konjo" Konnak.

Zapraszamy na radykalne spotkanie filmowo-dyskusyjne. W najbliższy poniedziałek projekcja filmu "Black Power Mixtape 1967-1975".

]

Przez dziewięć lat szwedzcy dziennikarze podróżowali do USA, aby dokumentować rozwój ruchu czarnego separatyzmu. Materiały, jakie wówczas nakręcili są niezwykłym świadectwem czasów i fascynującą mozaiką obrazów, muzyki i intrygujących ludzkich osobowości.

 

„Czarna siła” jest bodaj najpełniejszym filmowym dokumentem poświęconym rozwojowi ruchu afroamerykańskiej samoobrony. Wykorzystując pochodzące z lat 1967-1975 nagrania, wydobyte z archiwum szwedzkiej telewizji po trzydziestu latach zapomnienia, oraz współczesne wywiady z czarnymi artystami, aktywistami i naukowcami, reżyser GÖRAN HUGO OLSSON stworzył intrygujący obraz epoki. W filmie zobaczyć możemy niepublikowane wcześniej zapisy rozmów z czołowymi postaciami partii Czarnych Panter, takimi jak Bobby Seale, Huey P. Newton czy Angela Davis oraz społecznymi działaczami w rodzaju Stokely’ego Carmichaela, a gorącym rewolucyjnym nastrojom towarzyszy równie gorąca muzyka.

 

„To opowieść o duchowym podniesieniu społeczności, poruszające i inspirujące medium, które zabierze widza w podróż do szczególnego okresu historii (..)” – przekonują twórcy filmu – „prowokuje jednocześnie pytania o to, jak czarni Amerykanie postrzegają dziś siebie i kraj, w którym żyją”.

 

Podczas dyskusji rozważymy doświadczenia i historyczne losy ruchu afroamerykanów w USA. Porozmawiamy o "lewicowych" nacjonalizmach, rasizmie (także czarnym) oraz zastanowimy się czy doświadczenia ruchu czarnych Amerykanów mogą przydać się w walkach społecznych w Polsce? A może (jakby się wydawało) to zupełnie inne zjawiska i nie ma żadnych analogii?

 

Zapraszamy!

 

25.02 (wtorek) godz. 19.00
Kawiarnia Naukowa
ul. Szeroka 10

wstęp: co łaska :)
Na spotkaniu będzie możliwość zakupu prasy i książek anarchistycznych.

Jezus Chrystus nie stawał po stronie władzy. Czy więc kościół musi stać po jej stronie? Na to oraz na wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć w poniedziałek podczas kolejnego Radykalnego Wieczorku Filmowego.

“Ścieżka bojowników” Michael na początku lat 80. opuszcza swój dom rodzinny w Tyrolu by zostać księdzem. Wkrótce jako jezuita nowicjusz zostaje wysłany do Ameryki Południowej, gdzie ma opiekować się ubogimi.

 

Osiem lat później ogłoszono go przywódcą jednego z boliwijskich oddziałów partyzanckich, przeprowadzającego ataki terrorystyczne i porwania. Michael zginął w starciu z policją. Zostawił po sobie listy adresowane do rodziny, nagrania boliwijskich pieśni religijnych i ludowych oraz dziennik dokumentujący partyzanckie akcje. Jego najbliżsi, na podstawie przekazanych im pamiątek, do tej pory próbują zrozumieć, co działo się z Michaelem przez te wszystkie lata.

 

Po filmie dyskusja. Czy kościół musi stać po stronie kapitału? Uwarunkowania ekonomiczno-społeczne nauki społecznej i postawy duchownych. Teologia wyzwolenia oraz inne nurty lewicowe i wolnościowe w katolicyźmie. Rys historyczny XIX-XX w.: Ściegienny, Gutierrez, Dorothy Day i inni. Biblia i zagadnienia teologiczne chrześcijanina-anarchisty.

 

18.02 poniedziałek
godzina 19.00
Kawiarnia Naukowa (ul Szeroka 10)
wstęp 3zł (dobrowolny)

Podziel się tym wydarzeniem na FB: http://www.facebook.com/events/486977968014816/

W internecie ukazał się ktrótki film poświęcony tzw. "bobrujskiej sprawie". Autorzy filmu próbują nakreślić prawdziwe motywy uczestników spektakularnego ataku na budynek KGB w Bobrujsku (Białoruś) 16 października 2010 r. Film został nagrany w ramach serii opowiadającej o białoruskich więźniach politycznych. 

Przypominamy, że Yauhen Vaskovich (członek Białoruskiej Cgrześcjańskiej Demokracji), Artsiom Prakapenka i Pavel Syramolatau (został zwolniony 27 wrzenia 2012 r. po tym jak podpisał prośbę o ułaskowienie) 17 października 2010 r. usiłowali podpalić budynek KGB w Bobrujsku. 18 maja 2011 Sąd w Bobrujsku skazał trzech aktywistów na siedem lat kolonii. Wszyscy zostali uznani za winnych na podstawie art. 218 pkt. 3 umyślne zniszczenie lub uszkodzenie mienia) oraz 339 pkt. 2 kodeksu karnego (chuligaństwo) kodeksu karnego.

Na chwilę obecną w więzieniach Białorusi przebywa 12 więźniów politycznych, z których czterech są anarchistami:

Mikałaj Dziadok - 4,5 lata pozbawienia wolności
Adres: 212011, г. Могилев, ул. Крупской, 99А, тюрьма №4, камера 150

Ihar Aliniewicz - 8 lat pozbawienia wolności
Adres: ИК-10: 211440, г. Новополоцк Витебской области, ул. Техническая, 8, отр. 12

Aliaksandr Frantskevich - 3,5 lat pozbawienia wolności
Adres: ИК-22 “Волчьи норы”, 225295 Брестская обл. Ивацевичский р-н. ст. Доманово, отряд №2

Artsiom Prakapenka - 7 lat pozbawienia wolności
Adres: 212013, г. Могилев, Славгородское шоссе, 183, ИК-15

Źriódła:
Centrum obrony praw człowieka "Wiosna"   http://spring96.org/be/news/60902
Anarchistyczny Czarny Krzyż - Białoruś   http://abc-belarus.org/?cat=3

19 stycznia mija czwarta rocznica zamordowania Anastasi Baburowej i Stanisława Markiełowa. Zostali oni zastrzeleni podczas powrotu z konferencji prasowej poświęconej łamaniu praw człowieka. Kilkaset metrów od Kremla na ul. Prieczystienka podszedł do nich mężczyzna. Od tyłu, z pistoletu z tłumikiem strzelił w głowę Stanisława. Chcąca odebrać napastnikowi broń Nastia została ciężko postrzelona. Zmarła w szpitalu nie odzyskawszy przytomności.

Stanisław Markiełow był obrońcą Czeczenów, których bliscy zostali zabici przez rosyjskich żołnierzy. W głośnej sprawie oskarżał płk Jurija Budanowa, sądzonego za gwałt i morderstwo na Ełzie Kungajewie - nastoletniej Czeczence. Brał udział w głośnych sprawach politycznych. Na łamach Nowej Gaziety publikował artykuły śledcze o Czeczenii. Doprowadził do skazania Siergieja Łapina ps. Kadet za znęcanie się nad Czeczenami. W sądach reprezentował aktywistów antyfaszystowskich i anarchistycznych. Miał 34 lata.

Anastazja Baburowa, rosyjska dziennikarka "Nowej Gaziety", działaczka anarchistyczna.
Studentka dziennikarstwa na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. Była działaczką ruchu Inna Rosja, badała działalność grup neo-nazistowskich. Współpracowała z organizacją anarchistyczną Akcja Autonomiczna. Miała 25 lat.

Według rosyjskiego analityka Pawła Felgenhauera, szczegóły zabójstwa wskazują, że dokonano go na zlecenie rosyjskiej służby bezpieczeństwa - FSB.

"Kochajcie mnie, proszę!" to wzruszający dokument poświęcony Anastazji Baburowej. Autorzy filmu zestawili relacje z brutalnego morderstwa dwójki aktywistów, opowieści ich znajomych oraz rodzin, z wypowiedziami rosyjskich skrajnie prawicowych skinheadów.

Po filmie dyskusja na temat aktualnej sytuacji w Rosji: protestów społecznych, kolejnych represji spadających na aktywistów i aktywistki, rosnącego w siłę ruchu faszystowskiego oraz tego w jaki sposób my mieszkając w Polsce możemy wspierać działaczy na wschodzie.

9 stycznia, tj. w tą sobotę, o godzinie 12.00 spotykamy się pod konsulatem rosyjskim (plac Biskupi) by, w czwartą rocznicę śmierci uczcić pamięć naszych towarzyszy Stanisława i Anastazji.

Zapraszam na kolejne spotkanie dyskusyjno-filmowe. Tym razem zobaczymy film „Revolution OS” oraz porozmawiamy o wolności w świecie komputerów i własności intelektualnej.

Ta druga dotyka nas na co dzień- poważnie ogranicza dostęp do informacji, a co za tym idzie rozwój i swobodną samorealizację. Miliardowe zyski firm informatycznych pochodzą również z Twoich podatków. Szkoły, urzędy i instytucje publiczne opłacają licencje oprogramowania, za każdym razem gdy wydana zostaje jego nowa wersja. Jednocześnie szkolą i zatrudniają informatyków do jego obsługi.

 

Czy mogłoby być inaczej?

 

Przynieś swój komputer! W trakcie trwania filmu wszystkim chętnym zainstalujemy wolny system operacyjny Linux, rozwiejemy wątpliwości i pomożemy w dostosowaniu go do korzystania z ulubionych programów

 

Film o białoruskim więźniu politycznym, anarchiście Igoru Oliniewiczu, który w maju 2011 r. został skazany na 8 lat kolonii karnej o wzmocnionym rygorze.

Z kolei inny białoruski anarchista Mikołaj Dziedok został przeniesiony do więznienia w Mohylewie.
Nowy adres do korespondecji:

212011, г. Могилев, ул. Крупской, 99А, тюрьма №4

Żródła: http://anarcho-news.com/movie-43; http://abc-belarus.org/

Wobec sytuacji w Palestynie nie można być obojętnym. Zapraszamy na merytoryczną dyskusję z ludźmi “stamtąd” – zarówno Palestyny jak i Izraela. W najbliższy poniedziałek każdy będzie miał szansę wyrobić sobie niezależną opinię. To dla rozumu. A z porywu serca – publikujemy krótki wiersz inspirowany ostatnimi wydarzeniami w Strefie Gazy.

W piątek 23 listopada odbyła się polska premiera włoskiego dramatu „Diaz: Don't Clean up this Blood" w reżyserii Daniele Vicari opowiadającego o demonstracjach podczas szczytu państw G8 w Genui w 2001 r.  Diaz to nazwa szkoły, która pełniła funkcję centrum niezależnych dziennikarzy i noclegowni dla uczestników demonstracji. W noc z 20/21 lipca 2001 roku stała się ona areną bestialskiego najazdu oddziału policji, którzy dosłownie zmasakrowali 93 śpiące tam osoby.

Po wielkich mobilizacjach społecznych przeciwko poprzednim szczytom G8, zainaugurowanym w Seattle w 1999 r., szefowie policji włoskiej wyprowadzili na ulice prawie 25 tys. funkcjonariuszy, nie licząc agentów wywiadu, których liczba pozostaje nieznana. W ciągu tygodni poprzedzających szczyt genueński większość mediów (nie wyłączając polskich) prezentowała przyszłych demonstrantów jako zdolnych do wszystkiego wywrotowców – zdolnych nawet do rzucania w policję workami z krwią zarażoną wirusem HIV…

 

Postanowiliśmy zwiększyć częstotliwość spotkań filmowych. Już w najbliższy poniedziałek kolejny film: “Nadprodukcja. Terror konsumpcji” (“Surplus. Terrorized into Being Consumers”). Brawurowo montowany dokument (m.in. zdjęcia z manifestacji alterglobalistów w Genui), radykalnaradykalnego krytyka ideologii konsumpcji, ale też zderzenie z realną karykaturą idei świata bez rynku wg Fidela Castro. Efekt tego zderzenia jest niepokojący.

Film stawia pytania:
Dlaczego powszechnie obowiązujący konsumpcyjny styl życia wzbudza tyle sprzeciwów i wznieca rewolty antyglobalistów na całym świecie?
Dlaczego przywilej robienia zakupów i dokonywania wyborów konsumenckich nie prowadzi automatycznie do szczęścia?
Skąd bierze się poczucie pustki i osamotnienia jednostek pomimo materialnej zasobności społeczeństw zachodnich?

Chcemy też postawić swoje:
Jakie są (i czy są) granice obrony człowieka wobec “miękkiej” przemocy kapitału i systemu politycznego?
Kiedy to my mamy prawo uciec się do przemocy?

Zapraszamy do dyskusji.

Uwaga: wjazd 3 zł

 

https://www.facebook.com/events/555665094459416/

Siedem dni projekcji filmów, dyskusji, spotkań poświęconych różnym aspektom praw człowieka. Szczególnie gorąco zapraszamy na piątkowe spotkanie “Czy wiesz co słychać u sąsiadów?” poświęcone sytuacji na Białorusi oraz niedzielne “Rozwój miast, a prawa człowieka”.

Poniżej szczegółowy program imprezy:

 

Program (18 – 24.10.2012)

Do pobrania w pdf

CZWARTEK, 18 października
Kino Agrafka, ul. Krowoderska 8, Kraków (www.kinoagrafka.pl)

18.00 Otwarcie festiwalu – Agata Teutsch, Wojciech Burek

18: 15 – 22:00
Blok: Tożsamość seksualna i tożsamość płciowa w kontekście praw człowieka

18.15 – 18.10
‘365 bez 377’
Włochy, Indie 2011, reż. Adele Tulli, czas: 53 min.
Kolorowy Mumbaj świętuje rocznicę dekryminalizacji homoseksualizmu.

19.10 – 19.25
‘Jestem dziewczynką’
Holandia 2010, reż. Susan Koenen, czas: 15 min.
Portret niezwykłej nastolatki.

19.25
Dyskusja po filmach z udziałem zaproszonych gości: Anny Grodzkiej–  współzałożycielki Fundacji Trans-Fuzja, posłanki na Sejm VII kadencji, Lalki Podobińskiej – prezeski Fundacji Trans-Fuzja oraz Mirosława Wróblewskiego – dyrektora Zespołu Prawa Konstytucyjnego i Międzynarodowego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, członka zarządu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

20.15 – 21.05
‘Ratunku! Mamy geja w klasie’
Holandia 2010, reż. Doesjka van Hoogdalem, czas: 49 min.
Mówić o gejach w szkole? – na przykładzie Holandii.

21:05
Dyskusja po filmie z udziałem Agaty Teutsch – edukatorki antydyskryminacyjnej i antyprzemocowejm współzałożycielki Fundacji Autonomia i Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej.
Czy w polskich szkołach można mówić o orientacji seksualnej i tożsamości płciowej? Czy w polskich szkołach są uczniowie i uczennice, nauczyciele i nauczycielki nieheteroseksualni_e? Z jakim traktowaniem się spotykają? Jakie są dotychczasowe doświadczenia związane z poruszaniem w szkole kwestii związanych z homofobią i przeciwdziałaniem jej?

PIĄTEK, 19 października
Kino Agrafka, ul. Krowoderska 8, Kraków (www.kinoagrafka.pl)

18:00 – 21:30
Blok: Czy wiesz co słychać u sąsiadów?

18:00 – 19.25
’Szyb nr 8′
Estonia, Ukraina 2010, reż. Marianna Kaat, czas: 85 min.
15 letni Jura i jego kopalnia węgla we własnym ogródku.

19:30 – 20.20
‘Białoruski sen”
Rosja 2011, reż. Ekaterina Kibalchich, czas: 50 min
Białoruś po wyborach prezydenckich w 2010 roku

20:30
Czy dziś Białorusini są bliżej spełnienia marzenia o wolności niż w 2010 roku? – dyskusja z udziałem zaproszonych gości
Porozmawiamy o tym, co się zmieniło w czasie ostatnich dwóch lat, które upłynęły od wyborów prezydenckich na Białorusi. Czy Białorusini nadal wierzą w tytułowe „marzenie o Białorusi”? Jak dążą do jego realizacji? Wspólnie zastanowimy się nad takimi kwestiami jak: formy protestów społecznych, relacje na linii władza- opozycja- społeczeństwo oraz wizerunek Białorusi w polskich mediach czy pomoc ze strony obcokrajowców.
Prowadzenie: Katarzyna Talik
Panelistki i paneliści: Olga Łaniewska (Federacja Anarchistyczna), Aleksander Łaniewski (student studiów doktoranckich na Wydziale Historycznym UJ, Federacja Anarchistyczna oraz Inicjatywa „Prawo do miasta”), Eduard Gladyshew (stypendysta programu K. Kalinowskiego, student 5 roku politologii na Uniwersytecie Pedagogicznym), Hanna Liubakova (pracuje w Białoruskim Domu w Warszawie, reprezentuje Fundację „Europejską Białoruś)

 

SOBOTA, 20 października
Kino Agrafka, ul. Krowoderska 8, Kraków (www.kinoagrafka.pl)

12.00 – 17:30
Blok: Panorama

12:00 – 13:15
‘Żarówkowy spisek’
Hiszpania, Francja 2010, reż. Cosima Danoritzer, czas: 75  min.
Czemu psują się nasze żarówki?

13.20 – 14:10
‘Planeta Kirsan’
Polska 2010, reż. Magdalena Pięta, czas: 50 min.
Kałmucja – republika szachowego króla.

14:10 – 15:00
Wprowadzenie i dyskusja po filmie: Marcin Mączka – Instytut Rosji i Europy Wschodniej UJ

15:00 – 17.30
Pokaz filmu i dyskusja zorganizowana przy współpracy z Goethe-Institut Kraków:

15:00 – 16.30
‘Niepotrzebnych rzeczy podróż niezwykła’
Polska, Niemcy 2010, reż. Katja Schupp, czas: 93 min.
Polska-Niemcy: zderzenie kultur.

16:30
Po filmie spotkanie z Alicją Schatton – współscenarzystką i producentką filmu, VidiFilm

17:30-21:30
Blok: Twierdza Europa

17:30 – 19.00
‘Zamek’
Włochy 2011, reż. Massimo D’Anolfii, Martina Parent, czas: 90 min.
W brzuchu Malpensy – tajemnice mediolańskiego lotniska.

19:00 – 20.40
‘Lot specjalny’
Szwajcaria 2011, reż. Fernand Melgar, czas: 100 min.
W szwajcarskim areszcie deportacyjnym. Główna nagroda 11 MFF Watch Docs. – Warszawa 2011

20:40 – 21:30
Dyskusja po filmach z udziałem zaproszonych gości: Karoliny Łukasiewicz (Uniwersytet Jagielloński, Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych), Anny Lipowskiej – Teutsch (Towarzystwo Interwencji Kryzysowej).
Celem spotkania będzie przybliżenie rzeczywistości, w której znajdują się migranci próbujący dostać się do Twierdzy Europa. Ich perspektywa zostanie skonfrontowana z systemem polityki migracyjnej, który decyduje o ich losach. Porównany doświadczenia bohaterów filmów do sytuacji migrantów i migrantek w Polsce.

NIEDZIELA, 21 października
Kino Agrafka, ul. Krowoderska 8, Kraków (www.kinoagrafka.pl)

11:00 – 12:40
‘Portret rodzinny w czerni i bieli’
Kanada 2011, reż. Julia Ivanova, czas: 99 min.
Na ukraińskiej prowincji – matka i jej szesnaścioro przybranych czarnoskórych dzieci.

12.40 – 16.50
Blok: Guantanamo i domniemane więzienia CIA w Polsce

12:40 – 14.15
‘Pułapka Guantanamo’
Niemcy, Kanada, Szwajcaria 2011, reż. Thomas Selim Wallner, czas: 92 min.
Cztery historie ze wspólnym mianownikiem: Guantanamo.

14:20 - 16.00
‘Nie chcecie prawdy: cztery dni w Guantanamo’
Kanada 2010, reż. Luc Côté, Patricio Henriquez, czas: 100 min.
Guantanamo od środka.

16:00 – 16:50
Spotkanie z Irminą Pacho -  koordynatorką programu „Obserwatorium działalności CIA na terytorium RP” realizowanego przez Helsińską Fundację Praw Człowieka oraz dr Marcinem Marcinko (Zakład Prawa Międzynarodowego Publicznego UJ, Ośrodek Prawa Humanitarnego i Praw Człowieka UJ) – ekspertem z zakresu międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych.
Guantanamo z perspektywy polskiej – dyskusja o filmach oraz dochodzeniu i ewentualnej odpowiedzialność w związku z domniemanymi więzieniami CIA w Polsce.
Prowadzenie: dr Wojciech Burek – Instytut Europeistyki UJ

 

NIEDZIELA, 21 października
Klub Kombinator, Os. Szkolne 25 [budynek Łaźni Nowej], Kraków (www.klubkombinator.pl)J

18.00 – 22.00
Blok: Rozwój miast a prawa człowieka

18.05 – 19.40
‘Miasto bez granic’
Turcja, Niemcy 2011, reż. Imre Azem, czas: 93 min.
Cena jaką Stambuł (za)płaci za niekontrolowany rozrost.

19.40 – 21.00
‘Mit Pruitt-Igoe’
USA 2011, reż. Chad Friedrichs, czas: 83 min.
Marzenie o szklanych domach, które zamieniło się w koszmar.

21.00 – 22.00
Dyskusja panelowa: Rozwój miast a prawa człowieka
Dyskusja, której celem będzie przyjrzenie się miastom przez pryzmat praw człowieka. W trakcie rozmowy poszukiwać będziemy odpowiedzi na pytania: Czy prawa człowieka są w miastach łamane? Jeśli tak, to jak temu przeciwdziałać? I jak sytuacja wygląda w Polsce?
Paneliści i panelistka: Karol Haratyk (Absolwent stosunków międzynarodowych oraz socjologii, student filozofii, członek kolektywu Przychodnia; jego zainteresowania koncentrują się wokół takich kwestii, jak: demokracja, w szczególności uczestnicząca, ruchy społeczne, miasto, (alter)globalizacja, Dorota Wnęk (Członkini krakowskiej inicjatywy Prawo do Miasta, działaczka ruchu lokatorskiego), dr Paweł Kubicki (Adiunkt w Instytucie Europeistyki UJ, autor raportu „Nowi mieszczanie w nowej Polsce”)
Moderacja: Natalia Martini (współzałożycielka Sekcji Socjologii Miasta w Kole Naukowym Studentów Socjologii UJ)

Równoległa projekcja obrazu:
Tahrir. Plac Wolności
Francja 2011, reż. Stefano Savona, czas: 91 min.
Dzień po dniu i noc po bezsennej nocy – dwa tygodnie na Placu Tahrir.

PONIEDZIAŁEK, 22 października
Jewish Community Centre, ul. Miodowa 24, Kraków (www.jcckrakow.org)

17:30 – 18:45
‘Hebron jest nasz!’
Włochy 2011, reż. Giulia Amati, Stephen Natanson czas: 72 min.
Walka o ziemię: podróż do źródeł izraelsko –palestyńskiej nienawiści

 

PONIEDZIAŁEK, 22 października
Bunkier Sztuki, pl. Szczepański 3a, Kraków (www.bunkier.art.pl)

19:15 – 21:00
Blok: Arabska Wiosna

19:15 – 20.10
‘Syria, kronika represji’
Francja 2011, reż. Sofia Amara, czas: 52 min.
Brutalna walka z opozycją w ogarniętej rewolucyjną gorączką Syrii.

20:10 – 21:00
Dyskusja panelowa: Arabska Wiosna
Arabska Wiosna rozbudziła nadzieje na społeczną zmianę. Na emancypację społeczeństw, które w trakcie masowych protestów  domagały się sprawiedliwości, uczestnictwa w decydowaniu o losach ich krajów i zmniejszenia nierówności, Co zostało z tych postulatów po ponad roku?
Paneliści: Michał Lipa (politolog i kulturoznawca, doktorant na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się systemami politycznymi, procesami społeczno-ekonomicznymi oraz stosunkami międzynarodowymi na Bliskim Wschodzie), Marcin Mamoń (niezależny dziennikarz. Jedyny przedstawiciel polskich mediów, który przedostał się do ogarniętej konfliktem Syrii), Daniel Płatek (socjolog, zajmuje się tematyką sfery publicznej na Bliskim Wschodzie. Pisze doktorat poświęcony działaniom zbiorowym w Iranie i Turcji. W wolnych chwilach angażuje się w akcje miejskie i działalność publiczną), dr Łukasz Fyderek (obronił rozprawę doktorską poświęconą systemowi politycznemu Arabskiej Republiki Syrii.  Zajmuje się problematyką stabilizacji i zmiany w autorytarnych systemach politycznych. Zainteresowania naukowe obejmują także zagadnienia zarządzania publicznego, kulturowych uwarunkowań procesów politycznych oraz stosunków międzynarodowych na Bliskim i Środkowym Wschodzie. W swojej pracy badawczej stara się łączyć refleksję teoretyczną z doświadczeniem empirycznym).
Moderacja: dr Beata Kowalska – (socjolożka, zajmuje się ruchem kobiecym na Bliskim Wschodzie)

 

WTOREK, 23 października
Kino Pauza, ul. Floriańska 18/5, II piętro, Kraków (www.kinopauza.pl)

18.30 – 21.00
‘Idź do diabła’
Niemcy 2010, reż. Julie Krauzer, Mareille Klein czas: 82 min.
Film stawia trudne pytania dotychczące zderzenia praw człowieka, który odbył karę pozbawienia wolności za  gwałty na małoletnich dziewczynkach a prawem społeczności do ochrony przed potencjalnym zagrożeniem jakie stanowi.
Komentarz i dyskusja po filmie z Beatą Zaduminską – psycholożką, psychoterapeutką od 20 tu lat związaną z organizacjami pozarządowymi praktycznie działającymi na rzecz przeciwdziałania przemocy, dyskryminacji i pokrzywdzeniu. Zaangażowana w terapię i pomoc osobom doświadczającym traumy w związku z przemocą na tle seksualnym.

 

ŚRODA, 24 października
Bunkier Sztuki, pl. Szczepański 3a, Kraków (www.bunkier.art.pl)

18.00 – 20.30
Czeczenia – kto zabił Nataszę?’
Francja 2011, reż. Mylene Sauloy, czas: 65 min.
Cena prawdy – tajemnicza śmierć Natalii Estemirowej.

19.10 – 20.10
Dyskusja po filmie poświęcona sytuacji w Północnym Kaukazie (w szczególności sytuacji kobiet) organizowana przez Fundację Autonomia. Mowa będzie m.in. o działalności takich organizacji jak Rawinwar (Reach all women in war)
Prowadzenie spotkania: Agata Teutsch (Fundacja Autonomia)

20.10: Zamknięcie festiwalu

Kontakt

e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Organizatorzy i współorganizatorzy lokalni

Fundacja Autonomia, Instytut Europeistyki UJ, Sekcja Socjologii Krytycznej Koła Naukowego Studentów Socjologii UJ, Ośrodek Prawa Humanitarnego i Praw Człowieka UJ

 

Partnerzy lokalni

Fundacja Wspierania Kultury Filmowej Cyrk Edison i Kino Agrafka, Bunkier Sztuki, Goethe-Institut w Krakowie, Klub Kombinator, Jewish Community Centre, KINO PAUZA, Bunkier Sztuki

Bunkier Sztuki, pl. Szczepański 3a, Kraków (www.bunkier.art.pl)
Jewish Community Centre, ul. Miodowa 24 (www.jcckrakow.org)
Kino Agrafka, ul. Krowoderska 8 (www.kinoagrafka.pl)
Kino Pauza, ul. Floriańska 18/5, II piętro, Kraków (www.kinopauza.pl)
Klub Kombinator, Os. Szkolne 25 – budynek Łaźni Nowej (www.klubkombinator.com)

“Młodzieżowy ruch antysystemowy Krakowa w drugiej połowie lat 80. XX w.” – na spotkanie pod takim tytułem zapraszamy w najbliższy wtorek 5 czerwca 2012 r. o g. 19.00 do Kawiarni Naukowej przy ul. Jakuba 29.


Naszym gościem będzie Paweł Chojnacki – doktor filozofii w zakresie historii społecznej. W latach 1980. współpracował z wieloma pismami “drugiego obiegu” i prasą emigracyjną. Uczestnik Ruchu “Wolność i Pokój” oraz członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów, założyciel Klubu Politycznego im. Józefa Mackiewicza (1993-1997). Współorganizator różnych form poparcia dla walczącej Czeczenii (1994-2000), między innymi konwojów z pomocą humanitarną. Współzałożyciel Pracowni “Małe Dzieje”. W okresie 1990-1992 dziennikarz “Czasu Krakowskiego”, Radia i TV Kraków, 1992-1993 redaktor i wydawca awangardowego miesięcznika “Piątek Wieczorem” oraz almanachu “Organizacja”. Autor książek: Porwani w Czeczenii. 53 dni w niewoli, (współautor z Markiem Kurzyńcem) (1998), Kasztany z Gudermesu. Doświadczenie czeczeńskie (1999), Ur. ’68. Notatki z ulic Krakowa (IPN Warszawa 2010). Publikował m. in. w “Arce”, “Arcanach”, “bruLionie”, “Gazecie Polskiej”, Kwartalniku Historycznym “Karta”, “Maci Pariadce”, “Najwyższym Czasie!”, “Nowych Książkach”, “Nowym Państwie” oraz w “Tygodniu Polskim” i “Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza” (Londyn).


Podczas spotkania zaprezentowane zostaną archiwalne nagrania służb bezpieczeństwa dotyczące demonstracji i zamieszek w Krakowie w maju 1989 r.

Aresztowanie, brak możliwości obrony, głodowy protest, a w jego wyniku śmierć. Historia,  młodego Rumuna Claudiu Crulica osadzonego w krakowskim areszcie przy ulicy Montelupich doczekała się ekranizacji. Film  „Droga na drugą stronę” od piątku wchodzi na ekrany polskich kin.
 

Rumuńsko-polska koprodukcja opowiada  historię 33- letniego Claudiu Crulica, który we wrześniu 2007 roku trafił do krakowskiego aresztu podejrzewany o kradzież portfela pewnemu sędziemu. Nieprzynający się do winny mężczyzna wobec zbagatelizowania przez prokuraturę jego alibi, jakim był wyjazd do Włoch w dniu gdy zaginął portfela, oraz braku pomocy ze strony rumuńskiego ambasadora rozpoczął protest głodowy. Mimo desperackiego kroku nikt nie zainteresował się jego sytuacją. 17 stycznia 2008 roku po przeszło czterech miesiącach głodówki Claudiu w krytycznym stanie zostaje przeniesiony do szpitala. Tam po niespełna dobie ważący wtedy40 kg przy wzroście 175 cm mężczyzna umiera. Bezpośrednim powodem jego zgonu było zapalenie płuc i mięśnia sercowego.

Historia Claudiu Crulica wyszłą na jaw dzięki serii reportaży Małgorzaty Nocuń, które ukazały się na łamach Tygodnika Powszechnego. Sprawa w Polsce przeszła bez większego echa, w Rumuni była skandalem który doprowadził do dymisji w rządzie. Na tej fali powstał film, animacja Anci Damian. -Historia przedstawiona w filmie Crulic – droga na drugą stronę jest bardzo uniwersalna – mówił PAP Arkadiusz Wojnarowski, polski  producent obrazu.

Historia w filmie Anci Damian jest opowieścią samego Claudiu, niejako zza grobu.  Zaczyna się od końca, czyli od sceny identyfikacji zwłok oraz podróży trumny z ciałem Claudiu do Rumunii. Jak podkreśla narrator, nigdy wcześniej nie podróżował tak luksusową limuzyną; ten prześmiewczy ton towarzyszy przez cały czas. Potem wraz z głównym bohaterem cofamy się w czasie. Crulic opowiada nam całą swoją historię od narodzin, po przyjazd do pracy w Polsce. Trudne życie, zwykłego faceta, który może popełnia drobne błędy, ale mimo wszystko stara się być w porządku.

Film jest niezwykle ciekawy od strony formalnej. Użyto w nim różnych technik animacji: rysunku, animacji lalkowej, wycinanki, zdjęcia Claudiu Crulica i jego rodziny, reklamy, fragmenty graffiti, oficjalne dokumenty, dziennik pisany w celu. Wszystko to daje wrażenie barwnego, groteskowego kolażu. W polskiej wersji filmu wykorzystano głosy znanych aktorów: sarkastyczną narrację zza grobu Crulica prowadzi Maciej Stuhr, z kolei „bardziej oficjalne” informacje przedstawia głos Andrzeja Olejnika.

Głównym przesłaniem filmu jest ukazanie bezradności człowieka w starciu z machiną systemu.- To mogło potencjalnie wydarzyć się wszędzie, w każdym kraju. Crulic… jest filmem o braku miłości. O człowieku, który nie został wysłuchany przez innych i który czuł się pozostawiony sam sobie. To opowieść o samotności jednostki wobec systemu - podkreślał producent filmu.

Film będzie można zobaczyć w kinach studyjnych od 1 grudnia, w Krakowie w kinach Mikro oraz Agrafka.

"Sześć osób odurzonych gazem zabrała karetka, kilkanaście innych, poturbowanych odeszło o własnych siłach. Tak zakończył się Marsz Pustych Garnków, który przeszedł przez centrum Gdańska pod hasłem “Solidarnie przeciwko podwyżkom czynszów”. Marsz odbywał się podczas wizyty prezydenta Bronisława Komorowskiego w Gdańsku.

Władze miasta, które w sobotę , o tej samej porze, brały udział w uroczystościach wmurowywania kamienia węgielnego pod budowę Europejskiego Centrum Solidarności, od protestujących mieszkańców odgrodziły się barierkami. Za nimi stała cała armia policji i straży miejskiej. Funkcjonariusze jednak nie zareagowali i stali w oddali z założonymi rękami, podczas gdy pracownicy firmy ochroniarskiej Taurus taranowali tarczami i metalowymi barierkami m.in. starsze kobiety stojące w pierwszym rzędzie. Mimo, że marsz był pokojowy, ochroniarze jego uczestników potraktowali gazem. Jedna z osób zemdlała."

Wczoraj popołudniu na ulicy Półwiejskiej poznańska Federacja Anarchistyczna zorganizowała protest przeciwko rozwojowi energetyki jądrowej pod hasłem: „Czarnobyl, Fukushima, Klempicz – elektrownie atomowe nie są i nie będą bezpieczne”. W akcji wzięło udział kilkadziesiąt osób i towarzyszyło jej duże zainteresowanie ze strony przechodniów i lokalnych mediów. Do protestu przyłączyła się poznańska samba oraz Jedzenie Zamiast Bomb rozdając wegański poczęstunek

We wcześniej wydanym oświadczeniu poznańska Federacja Anarchistyczna podkreślała, że elektrownie atomowej funkcjonujące nawet w krajach o zaawansowanej technologii, nie są bezpieczne, czego awaria w japońskiej Fukushimie jest najlepszym dowodem. Dziś faktyczne poparcie dla tego rodzaju rozwiązań jest nawet mniejsze niż w drugiej połowie lat 80. - po katastrofie w Czarnobylu. Na początku lat 90., po serii masowych i gwałtownych niekiedy protestach społecznych przeciwko energetyce j jądrowej (w tym przede wszystkim w Gdańsku, Poznaniu, Gorzowie i Wrocławiu), oraz przegranym w ówczesnym województwie gdańskim referendum, władze musiały wycofać się z planów budowy reaktorów w Żarnowcu, Klempiczu i Darłowie. 

Dziś, jak też przed świętami, protesty odbyły się w wielu innych miastach w Polsce w tym Gdańsku, Częstochowie, Warszawie,  Krakowie, Szczecinie, Łodzi. Trwa też seria dużym manifestacji na całym świecie. Wczoraj demonstrowało przeciwko energetyce jądrowej na granicy francusko-niemieckiej ponad 100 tys. osób. 

Poznańska Federacja Anarchistyczna będzie kontynuowała antyatomową kampanię m.in. poprzez akcje informacyjno-plakatowe

Jak podaje Polska Agencja Prasowa co najmniej 15 uczestników antyprezydenckiej demonstracji zostało zastrzelonych przez wojsko i policję w mieście Taiiz, w południowo-zachodnim Jemenie - poinformowała agencja AFP, powołując się na źródła szpitalne. Al Jazeera podaje, że rannych jest ponad 1600 osób.

Plakat poznańskiej Federacji Anarchistycznej dotyczący kontenerów wywołał zainteresowanie lokalnych mediów. Ale nie chodzi tu bynajmniej o kwestie dotyczące miejskiej polityki wysiedleń, sytuacji finansowej i mieszkaniowej najuboższych warstw poznańskiego społeczeństwa, ale o wykorzystania miejskiego „layoutu” oraz motywu z oświęcimskiej bramy. 

Z jednej strony władze miasta, odwołując się do prawa, grożą sądem, roszcząc sobie wyłączność do posługiwania się pewną symboliką, która w naszym odczuciu należy do wszystkich mieszkańców Poznania. Ale cóż, możemy porozmawiać na temat kontenerowych gett i granic wolności słowa na sali sądowej, skoro ona ma być, według władz, odpowiednim miejscem debaty. Wolelibyśmy salę Rady Miasta, ale o kontenerach na niej się nie rozmawia.

Z drugiej, nie po raz pierwszy i zapewne nie ostatni, podnosi się zasadność użycia „świętych” symboli. Nie czujemy się w żadnym wypadku winni z tytułu użycia oświęcimskiej stylistyki. Chcieliśmy zwrócić uwagę nie czym się totalitaryzm kończy, ale przede wszystkim jak się zaczyna – niesprawiedliwościami takimi jak budowa kontenerowych gett, pogardą dla najuboższych, lekceważeniem problemów socjalnych i ochroną interesów uprzywilejowanych. Nasz ruch, do którego się ideologicznie i historycznie odnosimy, jako pierwszy stawił czoła faszyzmowi i poniósł tego dotkliwe konsekwencje, doświadczając najbardziej brutalnych represji. Dla nas zagrożenie autorytaryzmem trwa. Widmo Oświęcimia nie zniknie na skutek słownych zapewnień, ale dzięki zdecydowanemu zerwaniu z pewnego typu praktyką społeczną – m.in. trzeba poniechać wysiedlania ludzi do kontenerowych gett. 

Nie mówcie nam, że zagrożenia autorytaryzmem nie ma, kiedy marszałkowie maszerują ramię w ramię z nacjonalistami, a jeszcze nie tak dawno szefowie publicznych mediów pozdrawiali nas faszystowskim gestem. Udowodnicie to rezygnując z realizacji autorytarnych projektów! Uwolnicie nas od widma, które Wasze pomysły ciągle przywołują!

Dziś  pod siedziba Zarządu Komunalnych Zasobów Lokalowych (ZKZL) odbyła się pikieta przeciwko planowi budowy w Poznaniu osiedla kontenerów socjalnych. Do protestu wezwała Federacja Anarchistyczna s. Poznań i PKM OZZ „Inicjatywa Pracownicza”. Przybyło na nią ok. 50 osób. W pobliżu ZKZL zjawiło się kilka policyjnych i municypalny radiowozów. Protest był monitorowany, a od środka wejścia pilnowali funkcjonariusze policji po cywilnemu.