Federacja Anarchistyczna

 

W środę, 15 listopada o godzinie 18:00 w Poznaniu przy ul. Rybaki odbyła się pikieta „Nacjonalizm nie przejdzie #2. Wygwizdujemy Winnickiego”. Organizatorem akcji było porozumienie Poznań Przeciwko Nacjonalizmowi. Mieszkańcy Poznania udowodnili, że nie dadzą zastraszyć się faszystom podającym fałszywe informacje na temat wydarzenia - faszystowska strategia polegająca na budowaniu napięcia i atmosfery strachu nie zadziałała! Na antyfaszystowskiej pikiecie stawiło się około 700 osób.

 

 

Wbrew masowo produkowanym przez prawicę kaczkom dziennikarskim, stolica Wielkopolski nie została zdemolowana przez bojówkarzy z „Antify”. Wszyscy ci, którzy usiłują tworzyć symetrię między postawą antyfaszystowską, a faszyzmem, nacjonalizmem czy homofobią, muszą czuć się rozczarowani.

 

 

Powodem zgromadzenia „Nacjonalizm nie przejdzie #2. Wygwizdujemy Winnickiego”, było pokazanie niezgody środowisk poznańskich na wzrastający nacjonalizm, ataki rasistowskie i neonazizm, który coraz bardziej jest obecny na polskich ulicach. W Poznaniu nie ma miejsca dla posła siejącego nienawiść, podsycającego nagonkę na uchodźców i odwołującego się wraz ze swoją organizacją do tradycji przedwojennych faszyzujących ugrupowań. Winnicki, znany między innymi z nieudanego ataku na romskie koczowisko we Wrocławiu, stał się twarzą faszyzującej skrajnej prawicy. Do Poznania przyjechał tego dnia po to, by spotkać się z lokalnymi wszechpolakami w jednej z piwnic przy poznańskich Rybakach. Swój sprzeciw postanowiły wyrazić: Poznań Wolny Od Nienawiści, Grupa Stonewall, Łańcuch Światła Poznań, Federacja Anarchistyczna s. Poznań i wiele innych grup. Obecność „ważnego gościa” to próba legitymizacji bandyckich działań nacjonalistów. Przykłady faszystowskiej działalności Młodzieży Wszechpolskiej w Poznaniu to m.in. napady na demonstracje, w tym Marsze Równości, lokale działaczy LGBT, Anarchistyczną klubo-księgarnię Zemsta. Głośno było także o organizowanych przez nich publicznych seansach nienawiści przeciw uchodźcom i migrantom. Ostatnie dni dodatkowo przyniosły potwierdzenie tego wizerunku. Rzecznik prasowy MW określił poglądy tej grupy jako „separatyzm rasowy”, a nacjonaliści szli podczas sobotniego Marszu Niepodległości pod hasłem „Europa Będzie Biała Albo Bezludna”.

 

 

Licznie zgromadzeni manifestanci przynieśli ze sobą gwizdki, maski z karykaturą Roberta Winnickiego i własnoręcznie zrobione potykacze z hasłami antyfaszystowskimi. Nie zabrakło nadającej całości odpowiedni rytm Samby oraz masowo skandowanych okrzyków: „Faszyzm stop”, „Nacjonalizm won z Poznania”, „Raz, dwa, trzy, cztery – dość z Winnickim do cholery”, „Wolność, Równość. Pomoc wzajemna”.

 

 

Ostatecznie spotkanie z faszystowskim posłem było wielokrotnie przerywane, a hałas generowany przez zgromadzenie zagłuszał jego bełkot.

 

 

Licznie zgromadzeni uczestnicy i uczestniczki manifestacji złożyli na koniec wydarzenia białe róże, symbolicznie wyrażające sprzeciw wobec wzrastającej fali neonazizmu. Biała Róża była niemiecką organizacją antyhitlerowską, działającą w latach 1942 – 1943.
 

NACJONALIZM NIE PRZEJDZIE!
POZNAŃ WOLNY OD NACJONALIZMU!

 

Rasistowska fala, napędzana nieszczęściem uchodźców, szukających schronienia przed widmem wojny, narasta również u naszych południowych sąsiadów.

 

Protest

 

W dniu 6 lutego, jako odpowiedź na nacjonalistyczny i islamofobiczny przemarsz - Bloku Przeciwko Islamowi (Bloku proti islámu, BPI) – zorganizowano kontrmanifestację. Stanowiła ona wyraz solidarności oraz wsparcia zarówno z uchodźcami, jak i muzułmanami, obranymi przez miejscowych nacjonalistów za wygodny cel ataków. Organizatorzy - koalicja Solidarność Bez Granic, doskonale zdawali sobie sprawę, że ataki na nieliczną mniejszość muzułmańską, to jedynie pretekst dla grup nacjonalistycznych i neofaszystowskich, które wykorzystają antyimigracyjny i antyislamski klimat, podgrzewany zarówno przez media jak i prominentnych czeskich polityków. Liczba partii i organizacji, których głównym celem jest podgrzewanie ksenofobicznych nastrojów stale wzrasta. Dlatego tak ważne było pokazanie, że nie wszyscy Czesi dali się nabrać na prymitywną antyimigracyjną propagandę szerzącą rasizm i nietolerancję.
Organizując swój protest, Solidarność Bez Granic liczyła się z niebezpieczeństwem ataku przez grupki zamaskowanych neofaszystów. Faktycznie mimo szczelnej obstawy policji, doszło do próby ataku na przemarsz, szybko jednak został on odparty przez miejscowych antyfaszystów. Wydawało się, że ten groźnie wyglądający incydent pozostanie jedynie incydentem. Główny cel protestu – czyli pokazanie, że uchodźcy i wszelkie mniejszości, w tym muzułmanie mogą liczyć na solidarność i tolerancje czeskiego społeczeństwa został osiągnięty. Niestety dla neofaszystowskich bojówek nieudany atak na demonstracje był jedynie początkiem działań.

 

Nocny atak

 

Bojówki neofaszystowskie atakowały ludzi wracających z protestu na dworcu kolejowym. Do najgroźniejszego ataku doszło w nocy. Grupa około dwudziestu neonazistów zaatakowała Autonomiczne Centrum Społeczne Klinika. Budynek został obrzucony kamieniami, racami i butelkami z benzyną, które podpaliły część kawiarni. Jedna osoba została zraniona w głowę i znalazła się w szpitalu. Wiele osób znalazło się w obłokach duszącego dymu, tylko szybkie działania aktywistów centrum zapobiegły rozprzestrzenieniu się ognia i zapobiegły większej tragedii.
Na co dzień znajdujące się na terenie dzielnicy Žižków autonomiczne centrum socjalne Klinika, służy jako miejsce spotkań, prowadzi bezpłatne kursy językowe (czeskiego, romskiego i angielskiego), działa tu warsztat rowerowy, odbywają się koncerty i pokazy filmów. To aktywnie działające centrum społeczne stanowi sól w oku dla nacjonalistycznych i  neofaszystowskich bojówek, ale również lokalne konserwatywne władze miejskie nie patrzą na centrum przychylnie.
Dzień po samym ataku nie zabrakło demonstracji solidarnościowej z zaatakowanym centrum Klinika, posypały się słowa wsparcia oraz oburzenia atakiem, także od notabli i przedstawicieli władz. Niestety wyrazy oburzenia ze strony władzy, jak to  często bywa, były jedynie swoistymi krokodylimi łzami.

 

Władze i bojówkarze przeciwko centrum społecznemu

 

Dziś władze miejskie wykorzystują atak neofaszystów jako pretekst do likwidacji samego Autonomicznego Centrum Klinika. To, czego nie dokonały rzucane przez zamaskowanych bojówkarzy butelki z benzyną, próbują dokonać miejscowi urzędnicy. Politycy w swoich retorycznych wywodach starają się zrównać antyfaszystów, broniących proimigrycyjnej demonstracji z atakującymi ową demonstracje neofaszystami. Antyfaszyści i aktywiści z centrum społecznego mają być rzekomo groźnymi ekstremistami. Urzędnicy miejscy starają się udowodnić, że budynek centrum był używany niezgodnie z przeznaczeniem. Wszystko to stanowi jedynie pretekst do likwidacji, aktywnie działającego i funkcjonującego na niekomercyjnych zasadach centrum społecznego. Niestety nie jest to pierwszy przypadek w Czechach, kiedy społeczny ruch kontestujący zastaną rzeczywistość staje się wygodnym celem ataków. Wystarczy przypomnieć sobie o policyjnej operacji Fenix, w wyniku której aresztowano kilku aktywistów, a cały ruch wolnościowy w Czechach próbowano i nadal próbuje się kryminalizować.
Przerażające jest, że teraz zamaskowani neofaszystowscy bojówkarze mogą osiągnąć swój cel – likwidację centrum Klinika – przy wsparciu miejscowych urzędników. Aktywiści jednak się nie poddają, przygotowują protest i nie zamierzają zaprzestać swoich działań, deklarują, że będą bronić się tak samo zacięcie zarówno przed przemocą ze strony neofaszystowskich bojówek, jak i ze strony urzędników i władz.

W dniu szóstego lutego, w praskiej dzielnicy Žižków, grupa około dwudziestu zamaskowanych neofaszystów zaatakowała Autonomiczne Centrum Socjalne Klinika. Używając kamieni, rac i butelek z benzyną usiłowali podpalić budynek, nie licząc się z zagrożeniem wobec znajdujących się tam ludzi. Atak bojówkarzy został odparty, a spowodowany przez nich pożar ugaszony. Niestety płomień nienawiści i nietolerancji, który rozniecili nadal trawi zarówno część czeskiego społeczeństwa jak i władz oraz politycznych decydentów.

 

Zamiast starać się ugasić ów żar ksenofobi i rasizmu skierowany w stronę uchodźców, wyznawców islamu i antyfaszystów, władze i kompetentni urzędnicy miejscy, starają się go podsycać i wykorzystać.

 

Zamiast przeciwdziałać temu i podobnym atakom przemocy, władze i kompetentni urzędnicy starają się obciążyć odpowiedzialnością za atak jego ofiary, przyklejając im łatkę ekstremistów.

 

Obecnie władze starają się dokończyć to, co nieudało się zamaskowanym bojówkarzom – czyli zniszczyć i zamknąć Autonomiczne Centrum Socjalne Klinika.

 

Autonomiczne Centrum Socjalne Klinika – to miejsce w którym organizowana jest różnorodna działalność społeczno-polityczna i kulturalna. W centrum organizowane są spotkania, warsztaty, pokazy filmów i koncerty. Bezpłatnie prowadzone są zajęcia z jogi i kursy językowe. Centrum jest otwarte na inicjatywy okolicznych mieszkańców i działa na zasadach niekomercyjnych. Najwyraźniej jednak właściwe władze i kompetentni urzędnicy, zamiast wspierania tego typu działalności wolą wesprzeć zamaskowanych bojówkarzy.

 

Działania władz zmierzające do zamknięcia Autonomicznego Centrum Socjalnego Klinika budzą nasze oburzenie i sprzeciw, domagamy się ich zaprzestania. Autonomiczne Centrum Socjalne Klinika może liczyć na nasze wsparcie i solidarność! Jako aktywiści i aktywistki społeczne, antyfaszyści i antyfaszystki, wyrażamy swój głos w obronie Autonomicznego Centrum Socjalnego Klinika!

 

Federacja Anarchistyczna – sekcja Poznań

W dniu 1 marca obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Z tej okazji w całej Polsce odbywały się liczne manifestacje patriotyczne. Jedna z nich miała również miejsce w Poznaniu. Obok przedstawicieli PiS, PO i Gazety Polskiej maszerowali na niej ramię w ramię przedstawiciele nacjonalistycznych organizacji takich jak ONR, NOP czy Narodowy Świt.

My również postanowiliśmy uczcić pamięć ofiar wojny często nazywanej domową 1944-48. Jednak nie żołnierzy. Pod Pomnikiem Polskiego Państwa Podziemnego zapaliliśmy świeczki, które utworzyły liczbę 187. Nie jest ona przypadkowa – wg źródeł IPN wśród 5000 ofiar cywilnych tyle było dzieci do 14 roku życia. Ich śmierć jest związana z działalnością wątpliwych bohaterów tamtych lat, takich jak „Rola”, „Ogień”, „Łupaszko” czy „Bury”. Z powodów swoich nacjonalistycznych poglądów mordowali oni całe wsie i rodziny tylko dlatego, że byli to Żydzi, Słowacy czy prawosławni. Pamięć o nich jest jednak wybielana w dniu 1 marca przez środowiska skrajnie prawicowe i stawia się ich na równi z prawdziwymi bohaterami tamtych lat, do końca walczącymi z wrogiem i niepróbującymi wykorzystać tej okazji do czystek etnicznych na ludności cywilnej.

 

Polityka wybielania kart historii przez partie rządzące, IPN i przyklaskujące im skrajne organizacje prowadzi do sytuacji, w której podejmowane są próby kultywowania pamięci morderców w miejscowościach, gdzie żyją potomkowie ludzi, których mordowali. Sytuacja taka miała miejsce w ostatnią sobotę podczas 1 Hajnowskiego Marszu Żołnierzy Wyklętych. Organizujący go ONR starał się bardzo mocno eksponować postać „Burego”, który zamordował wielu cywilów w Hajnówce. Wywołało to duże oburzenie społeczności lokalnej. Lokalni księża nie wpuścili manifestantów do kościołów, co zniweczyło ich plany na rozpoczęcie i zakończenie manifestacji mszą.

 

Nie zgadzamy się na wybielanie kart historii. Pamiętając o osobach walczących w podziemiu z władzą komunistyczną, nie zapominamy o mordach dokonywanych przez "wyklętych" nacjonalistów z oddziałów "Burego", "Ognia" czy "Łupaszki". Oddajmy również hołd cywilom, którzy zginęli z rąk tych, którzy nie powinni być traktowani jak bohaterowie.

--------
Więcej:
zolnierzeprzekleci.wordpress.com
--------

W niedzielę 29.11. miała miejsce demonstracja organizowana przez społeczność poznańskich muzułmanów. Protest był odpowiedzią na niedawne zamachy terrorystyczne, zarówno w Paryżu, Bejrucie czy Somali. Oprócz ofiar cywilnych, będących wynikiem terroru grupki fanatyków, powstaje również problem ofiar w postaci całego środowiska muzułmanów, które obarczane jest zbiorową odpowiedzialnością za przemoc terrorystów. Dla skrajnej prawicy staje się wręcz kozłem ofiarnym, którego można złożyć na ołtarzu, razem z falą uchodźców szukających w Europie schronienia przed terroryzmem.

 

Wyrażając swoją solidarność z środowiskiem poznańskich muzułmanów, którzy coraz częściej doświadczają różnego rodzaju szykan, o podłożu rasistowskim i islamofobicznym, oraz by wyrazić solidarność z ofiarami zamachów terrorystycznych – mieszkańcy Poznania, mimo złej pogody postanowili uczestniczyć w dzisiejszej pikiecie. Wśród zgromadzonych po za przedstawicielami Ligi Muzułmańskiej, nie zabrakło również przedstawicieli partii politycznych, społeczników, artystów, anarchistów, ale również przedstawicieli władzy w osobie Prezydenta Miasta Poznania – Jacka Jaśkowiaka.
Uczestnicy protestu jasno podkreślali, że islam jako religia, stanowczo odrzuca przemoc i terroryzm. Problemem jest chęć pozornej i powierzchownej islamizacji postaw ekstremistów, dla których zasłanianie się religijnymi pobudkami stanowi wygodny sposób na usprawiedliwianie własnych działań. Ignorancja w postrzeganiu konfliktów na Bliskim Wschodzie czy obecnie w Syrii, wyraźnie pokazuje, że kolejny raz łatwiej jest posługiwać się stereotypem „muzułmanin-terrorysta”, niż dokładniej spojrzeć na realne przyczyny konfliktu. Od takich postaw już tylko krok, do oskarżania uchodźców uciekających z rejonu objętego wojną, o chęć rozpętania jej w Europie, czy do rasistowskich pobić mieszkających często od lat w Polsce przedstawicieli mniejszości arabskiej.

 

W trakcie trwającej blisko godzinę pikiety, uczestnicy wielokrotnie skandowali hasła: „Przecz z rasizmem i nacjonalizmem”, „Solidarność naszą bronią”, „Stop przemocy”.

 

Warto podkreślić, że protest był też sposobem pokazania, że środowisko poznańskich muzułmanów, które padło ostatnimi czasy ofiarą licznych szykan – m.in. telefony z pogróżkami kierowane do Imama i jego rodziny – nie da się zastraszyć i może liczyć na wsparcie ze strony poznaniaków.

 

Podczas gdy na Placu Wolności trwało zgromadzenie przeciwko terroryzmowi i rasizmowi,  grupa neofaszystów  z Obozu Narodowo – Radykalnego zorganizowała nacjonalistyczną manifestację, po raz kolejny próbując siać nienawiść wobec uchodźców i wszystkich, których uznają za „innych”.

 

Kilkudziesięciu anarchistów postanowiło zaprotestować przeciwko ksenofobii i faszyzmowi, niesionymi na sztandarach ONR. Otoczeni kordonem, nie doszli do miejsca nacjonalistycznej zbiórki – swój protest zrobili zatem przy CK Zamek,symbolicznie  ustawiając się z tablicami tworzącymi napis „ONR = ISIS”. Wznoszono okrzyki „ONR to zbiór zer”, „Nacjonalizm to wojna i terror”, „Rasizm stop!”, „Poznań wolny od faszyzmu”, „Nacjonalizm – to się leczy”.

 

Oddziały prewencji otoczyły protestujących i nie pozwalały na dołączanie do protestu. Uczestników filmowano, a w pewnym momencie – zaczęto spisywać. Policja po raz kolejny pokazała, że istnieje głównie po to, by pacyfikować społeczne protesty. Funkcjonariusze nie pojawiają się, gdy podpalane są domy imigrantów czy nękani są lokatorzy, a ich siła manifestuje się dopiero wtedy, gdy może paradować publicznie swą role „rozjemców”, wykorzystując socjotechniczne sztuczki budując szemrany publiczny wizerunek, jedynych społecznie trzeźwych i sprawiedliwych. Ta sytuacja pokazuje po raz kolejny, że jedynie samoorganizacja, pomoc wzajemna i solidarność są realnym sprzeciwem wobec czynów i słów faszystów. Dla nas obcy kulturowy jest nacjonalizm i rasistowski, fundamentalistyczny terror, który przynosi!  Poznań wolny od faszyzmu! Zwalczaj lokalny ISIS!

Wsparcie akcji organizowanej przez poznańską społeczność muzułmańską, jest dla nas ważne w kontekście aktualnych wydarzeń związanych z rosnącą falą rasistowskich ataków skierowanych wobec cudzoziemców w Polsce, która w szczególności dotyka społeczność muzułmańską. Co roku granice Polski przekraczają tysiące imigrantów. Do tej grupy należą zarówno ofiary konfliktów politycznych, jak i imigranci ekonomiczni. Każdy człowiek ma pełne prawo do przemieszczania się i życia w dowolnym miejscu na świecie.

 

Podział ludzi ze względu na wyznawaną religię, kraj pochodzenia, kolor skóry czy status materialny uważamy za nieuzasadniony i niebezpieczny. Wówczas, gdy skrajne prawicowe nastroje podsycają antyimigrancją histerię, na powierzchnię wychodzą demony rasizmu i ksenofobii. Zmanipulowana przez prawicowe i neofaszystowskie środowiska opinia publiczna, za kozła ofiarnego obiera imigrantów. Nacjonaliści, podsycając agresję, odwracają tylko uwagę od realnych problemów dzisiejszego świata.

 

Uczestnicząc w tym proteście, nie identyfikujemy się z żadną konkretną religią, lecz wspieramy ludzi, którzy na co dzień padają ofiarą rasistowskich ataków. Solidaryzujemy się z nimi, ponieważ nie możemy zgodzić się, na podział społeczeństwa w myśl zasady: my kontra obcy. To nie ci, którzy mają inny kolor skóry, są problemem, problemem jest fala rasowej nienawiści, która wzbiera, fala masowej obojętności, która powoduje, że w centrum miasta rasiści biją w trójkę jednego, wyróżniającego się kolorem skóry przechodnia i każą mu się wynosić z tego kraju, a nikt nie próbuje pomóc. To nie imigranci są problemem, lecz władza, która przyzwala na takie zachowania, chcąc dzielić świat na obcych i swoich.
A przecież, nikt nie jest obcy, wszyscy jesteśmy u siebie.

 

Wszyscy jesteśmy migrantami, wszyscy szukamy miejsca do godnego życia, zmuszani przez rządy, wojny czy sytuację ekonomiczną do zmiany miejsca zamieszkania.

 

Wszelkie tezy, iż zmiana miejsca zamieszkania powinna być ograniczana ze względu na „różnice kulturowe”, czy tak zwane „zderzenie cywilizacji”, jest tylko nową odsłoną starej idei rasizmu. A na rasizm nie możemy się zgodzić.
Dla nas obcy kulturowo jest nacjonalizm, za którym podąża rasizm i ksenofobia.
„Nasza” cywilizacja jest tą, w której każdy człowiek jest równy.

W dniu 13 listopada, w „oktawie” Święta Niepodległości, zawłaszczanego ostatnimi laty coraz silniej przez środowiska nacjonalistyczne, poznańskie środowisko antyfaszystowskie postanowiło odpowiedzieć na coraz bardziej widoczny problem rasizmu i ksenofobii.
Nie ma naszej zgody na pojawianie się takich ugrupowań w przestrzeni publicznej i wspieranie ich przez Kościół (nawet jeśli dotyczy to jedynie pojedynczych duchownych), dlatego postanowiliśmy udać się w około 30 osób na spotkanie organizowane przez ONR w kościele Bożego Ciała w Poznaniu i zasygnalizować zarówno narodowcom, jak i włodarzom przychylnej im parafii, że tego typu inicjatywy będę się spotykać ze społecznym oporem.

 

Warto dodać, że ONR Poznań, który organizował dzisiejsze spotkanie, odpowiedzialny jest min. za eksponowanie swastyk pod synagogą w rocznicę wyzwolenia obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.

W pierwszej kolejności udaliśmy się do biura parafialnego, by zapytać proboszcza o to, dlaczego udostępnia administrowaną przez siebie przestrzenią faszystom z ONR. Niestety, nikt z biura nie chciał z nami rozmawiać.

 

Następnie udaliśmy się w stronę sali, gdzie pokaz miał się odbyć. ONR-owcy zabarykadowali się wewnątrz, więc wykrzyczeliśmy przed drzwiami anty-nacjonalistyczne hasła. Spotkaliśmy również spóźnionego lidera ich organizacji, Szymona Pawła Spychalskiego, który niósł na spotkanie kije i metalowe rurki. Spychalski został przez nas rozbrojony. Inni spóźnieni ONR-owcy zostali rozbrojeni min. z pałek teleskopowych.
Mający miejsce zaledwie kilka dni temu atak na pochodzącego z Syrii mieszkańca Poznania to znamienny efekt szerzenia rasizmu i nietolerancji. To ugrupowania takie jak ONR sprytnie manipulują społecznym niezadowoleniem, wskazując najbardziej sfrustrowanej części społeczeństwa „winowajców” ich złego położenia.

 

Rzekomi antysystemowcy, na których pozują nieustannie narodowcy, z reguły nie brudzą sobie rąk takimi działaniami, lecz ich nacjonalistyczna propaganda docierająca do chłopaków z blokowisk i stadionów powoli zaczyna zbierać swoje żniwa. W ciągu ostatnich tygodni pojawia się coraz więcej doniesień medialnych o atakach na osoby o innym kolorze skóry. Atakowane są orientalne lokale oraz fizyczne osoby (w tym nawet uczeń podstawówki w Świnoujściu). Na ulicach miast pojawia się coraz więcej napisów na murach i wlepek o tematyce jawnie ksenofobicznej, najsilniej jednak uprzedzenia możemy zaobserwować w internecie – tam skala nienawiści jest przerażająca. Antyimigrancka histeria opanowała rzesze Polaków, którzy zamiast upatrywać przyczyn swojej frustracji w systemie neoliberalnym, poszukują najprostszych rozwiązań i kozłów ofiarnych.

 

Nacjonalistom i ksenofobom udało się zakazić niemałą część społeczeństwa swoimi lękami i uprzedzeniami. Teraz mogą z uśmiechem na twarzy umywać ręce od poczynań wychowanej przez siebie „armii” kiboli i prostych chłopaków z ulic. To oni teraz dostają wyroki, podczas gdy narodowcy właśnie wchodzą do parlamentu. Mającym lepszą pamięć nie trzeba przypominać, że organizatorzy tzw. Marszu Niepodległości odcinali się już od „kiboli”, „chuliganów” i „prowokatorów”.

 

Zasiane przez Ruch Narodowy ziarno nienawiści póki co kiełkuje, lecz pozostawiając je bez odpowiedzi, możemy tylko czekać, aż ktoś w końcu straci życie. Bez stanowczej postawy zwykłych ludzi ten kraj będzie się stawać coraz bardziej niebezpieczny dla przybyszów i wszelkiej maści „innych”, przynosząc jednocześnie swoim mieszkańcom wstyd.

To nieprawdopodobne, że ONR-owi – organizacji, która w swojej deklaracji ideowej neguje prawa człowieka i demokrację, udostępniane są salki parafialne na ich oficjalne spędy. Nawet hołubiony przez narodowców Jan Paweł II wypowiadał się na temat nacjonalizmu w sposób jednoznaczny.

 

Niezależnie od tego, ile chłopcy z ONR-u posprzątają grobów zasłużonych Wielkopolan, na ilu mszach się pojawią i ile pompatycznych manifestacji przemaszerują, jest to organizacja mająca swój znaczny udział w podjudzaniu społeczeństwa do aktów nienawiści. To oni najgłośniej krzyczą o tym, kto jest wrogiem „narodu”. Z chrześcijaństwem i miłością bliźniego (a co dopiero miłością nieprzyjaciół) nie ma to wspólnego nic a nic.

 

https://www.youtube.com/watch?v=FdAHZ79VZxQ

W naszym mieście doszło do napaści na tle rasistowskim. Ofiarą padła osoba narodowości syryjskiej. Została brutalnie pobita. Jest to efekt szerzonej nienawiści, która wylewa się ze stadionów, zakrystii i uniwersytetów. Wykorzystując hasła nacjonalistyczne i ksenofobiczne polska prawica toruje sobie drogę do władzy. Jak widać nie obywa się bez ofiar, których może być w przyszłości więcej. Stanęliśmy w obliczu konkretnego niebezpieczeństwa ze strony bandytów uznających się za patriotów i katolików. Czują się w państwie, w którym władzę przejęła konserwatywna prawica, silni i bezkarni. Nie można przejść nad tym do porządku dziennego i czekać, aż rasistowskie pogromy, staną się codziennością.

Musimy pamiętać, że tolerancja budowana jest w oparciu o bezpieczeństwo socjalne. Wielu osobom trudno zrozumieć, jak to jest możliwe, aby pomoc państwa czy samorządu otrzymywały rodziny wypędzone z innych krajów, gdy jednocześnie systemowo odmawia się jej brutalnie eksmitowanym i wysiedlanym mieszkańcom naszych miast – ofiarom bezwzględnej chciwości, ale też politycznej znieczulicy. Problemem jest nie tylko nienawiść do osób o innym kolorze skóry, narodowości, wyznaniu, ale także rasizm ekonomiczny, objawiający się niechęcią do wszystkich osób zajmujących najniższą pozycję w naszym społeczeństwie. Nasza solidarność z uchodźcami winna być jednocześnie solidarnością ze wszystkimi, którzy walczą o przetrwanie i godne warunki życia, nie tylko przekraczając granice dzielące narody i państwa, ale też domagając się zniesienia podziałów klasowych.

 

Precz z rasizmem i nacjonalizmem!

 

Federacja Anarchistyczna s. Poznań

W Poznaniu doszło dziś do kolejnej kompromitacji skrajnej prawicy. Po ONR-ze i Ruchu Narodowym, tym razem przyszła kolej na wprost faszystowskie NOP. Działacze tej partii hucznie ogłosili w internecie (i poprzez rozklejane wlepki) "Spotkanie z Nacjonalizmem". Nacjonalizm reprezentowało 6 osób, które dla zapewnienia sobie policyjnej ochrony zgłosiły pikietę w Urzędzie Miasta (zgłoszenie wymagane jest dla zgromadzeń powyżej 14 osób). Mimo tego kilkunastu antyfaszystów i antyfaszystek postanowiło stanąć z NOP-em twarzą w twarz.

 

Już w pierwszej minucie spotkania starannie ułożone materiały propagandowe znalazły się na bruku. Nacjonaliści bez oporów oddali swoje wlepki i ulotki, a książki (np. o takich tytułach jak "Mit Holokaustu") pośpiesznie schowali. Byli zmuszeni również zwinąć większość banerów i flag. Gdy próbowali mówić coś przez megafon, zostali zakrzyczeni. Nie reagowali też, gdy niektórzy z przeciwników deptali ich materiały, a na krytykę przechodniów, często osób starszych (co widać np. na materiale wideo GW), reagowali wyzwiskami.

 

Pikieta ochraniana była łącznie przez ok. 50 policjantów. Jedna policyjna tajniaczka za pozwoleniem NOP-owców cały czas stała między nimi.

 

Gdy doszło do wywrócenia stolika z faszystowską propagandą, jeden z antyfaszystów został zabrany do policyjnego samochodu, gdzie pobito go i wypuszczono bez przedstawienia żadnego zarzutu. Po oficjalnym zakończeniu policja nadal chroniła faszystów, najpierw radząc im udać się w inny rejon miasta taksówkami, a potem do tych taksówek ich eskortując.

Dzisiejsza, kompletna kompromitacja faszystów z NOP-u pokazała jasno, że w Poznaniu nacjonalistyczne i antyspołeczne ideologie nie są i nie będą tolerowane. Poznań wolny od faszyzmu!

 

https://www.youtube.com/watch?v=LPdK1ujf6bc&feature=youtu.be

 

 

Od wydarzeń w 2011 roku, Narodowe Święto Niepodległości stało się jednym z najgorętszych wydarzeń medialnych jesieni. Konfrontacja Marszu Patriotów z Kolorową Niepodległą przy niemałym udziale policji oraz dziennikarzy, odbiła się szerokim echem w społeczeństwie.

 

Nacjonaliści związani z organizacjami o różnorakim prawicowym charakterze, odnieśli w tej materii spektakularne zwycięstwo. Owe podzielone i zmarginalizowane grupy, urosły w dyskursie społecznym do rangi istotnej siły politycznej.

 

Można wskazywać tutaj wiele przyczyn, w czym zresztą prześcigali się różnoracy komentatorzy. Nie zostało jednak wystarczająco wyszczególnione to, że pod sztandarem patriotyzmu swój interes zaczęły realizować różnorakie prawicowe i „antysystemowe” organizacje.

 

Udział w Marszu Patriotów grup kibiców Legii i Polonii Warszawa (które to grupy na zakończenie marszu pobiły się wzajemnie) był podyktowany nie tyle pobudkami ideologicznymi lecz wojną, którą kibice wypowiedzieli rządowi Donalda Tuska po zaostrzeniu prawa dotyczącego przepisów bezpieczeństwa w czasie imprez masowych.

 

Akty przemocy, do których doszło w Warszawie w blasku fleszy, zostały przypisane działaniu lewicowych prowokatorów, antify, policji i organizatorów Kolorowej Niepodległej. Organizatorzy w iście polityczny sposób odcięli się od kibiców na tyle ostrożnie, aby nie skonfliktować się z owym pożytecznym sprzymierzeńcem. Tym czasem we Wrocławiu podobne wydarzenia obyły się wyłącznie w blasku pochodni, niesionych przez członków i sympatyków Narodowego Odrodzenia Polski.

 

 

 

Narodowe Odrodzenie Polski w marszu organizowanym przez Młodzież Wszechpolską oraz Obóz Narodowo Radykalny nie bierze udziału. Historia konfliktu sięga 2006 roku, w którym MW doniosła na policję w sprawie pikiety antyhomoseksualnej organizowanej przez NOP. W związku z tym wydarzeniem, z okazji 11 listopada swoje marsze NOP urządza w stolicy Dolnego Śląska.

 

Wrocław stał się domem dla nacjonalistów nie bez przyczyny. Skrajna prawica od zawsze posiadała tutaj silną pozycję. Z Wrocławia wywodziła się czołówka nacjonalistycznych i neonazistowskich zespołów – Honor, Konkwista 88, czy znany na scenie metalowej Graveland. To z wrocławskich list wyborczych startuje przy każdej możliwej okazji Adam Gmurczyk – zamieszkały w Warszawie ojciec założyciel NOPu, dzięki czemu zebrać może więcej wyborczych okruszków niż w swoim rodzimym mieście.

 

Skrajna prawica nie jest więc we Wrocławiu młodym wynalazkiem. Posiada swoją długą tradycję, jednakże nie stanowiła ona obiektu większego zainteresowania mediów głównego nurtu. Sytuacja ta zmieniła się jednak na przestrzeni ostatnich lat, kiedy NOP skutecznie wypracował sobie alians z neopogańską Zadrugą oraz kibicami Śląska i Sparty Wrocław, którzy na własnym podwórku przyłączyli się do walki politycznej, a raczej antyrządowej kampanii pod przebraniem nacjonalistycznym.

 

To właśnie na fali owego przymierza doszło w naszym mieście do kilku dość spektakularnych aktów przemocy. O ile jeszcze bez większego echa przeszły incydenty z Synagogą pod Białym Bocianem i wegetariańską restauracją Złe Mięso, o tyle napaść na Wagenburg bezpośrednio po marszu 11 listopada oraz próba zakłócenia wykładu Zygmunta Baumana znalazła się w czołówkach programów telewizyjnych. Dutkiewicz przyznał, że przegapił moment, w którym grupy te urosły w siłę. Media rozpisywały się o wzroście tendencji neofaszystowskich. Widmem neonazizmu stał się Roman Zieliński, którego ogłoszono omalże ideologiem wrocławskiej skrajnej prawicy.

 

Dla Narodowego Odrodzenia Polski była to nie tylko darmowa reklama i forma nobilitacji. Dutkiewicz w swojej naiwności roztrąbił w mediach dofinansowanie policji, mającej skuteczniej rozprawiać się neofaszystowskim zagrożeniem, przez co pogłębił tylko antagonizację stanowisk i utwierdził w przekonaniu Kibiców Śląska, że są ofiarami walki politycznej z opozycją antyrządową. Zieliński odniósł podwójne zwycięstwo – nie tylko zyskał darmową reklamę swojej napisanej przed laty ksiązki, ale także obnażone zostało dyletanctwo dziennikarzy, którzy bez jej lektury powoływali się na sam jej tytuł, wypełniając doskonale założenia prowokacji. Narodowe Odrodzenie Polski, będąc grupą o marginalnym popraciu społecznym i potencjale kadrowym przybrało postać polskiego „Złotego Świtu”.

 

 

 

Zauważalne wzmożenie ruchów nacjonalistycznych na polskich stadionach, nie jest w istocie niczym dziwnym. Podobne zjawiska miały miejsce w Anglii oraz są wciąż żywe wśród wielu ekip kibicowskich za granicą. Przykład angielski daje nam jednak najciekawsze porównanie. W latach reform gospodarczych za rządów Thatcher i polityki zaciskania pasa, brytyjski National Front prowadził szeroko zakrojoną kampanię wśród kibiców angielskiej piłki.

 

Podobna sytuacja ma miejsce obecnie na naszym podwórku. O ile specyficznie rozumiane prowadzenie polityki historycznej przez kibiców w Polsce oraz zdecydowane nastawienie antykomunistyczne stanowiło część krajobrazu sceny kibicowskiej od wielu lat, o tyle grupy te miały charakter w istocie apolityczny.

 

Kibice (także Śląska Wrocław) prowadzili różnorakie akcje popierania określonych sił politycznych (także liberalnych), jeżeli mieli w tym interes dotyczący ich futbolowego światka. Poszerzenie pola walki nastąpiło wraz z obostrzeniem przepisów bezpieczeństwa na stadionach, prewencyjnym aresztowaniem Piotra Staruchowskiego w Warszawie oraz wzmożonym medialnym spektaklem zagrożenia porządku społecznego ze strony kibiców.

 

Opozycja parlamentarna w osobie niektórych polityków Prawa i Sprawiedliwości, postanowiła cynicznie wykorzystać ów wzrost napięcia do ataku na rząd Donalda Tuska. Atak ów wyrażony został w kategoriach patriotycznych, powielających znane od czasu dyskusji nad integracją europejską argumenty dotyczące suwerenności i interesu narodowego.

 

W tej właśnie niszy umiejscowili się nacjonaliści różnej maści – od korwinistów, poprzez Młodzież Wszechpolską na Narodowym Odrodzeniu Polski skończywszy. Można powiedzieć, że sprawą zainteresowali się profesjonalni i profesjonalizujący się politycy oraz ideowcy mający nieco szersze interesy niż swobody obywatelskie w czasie rozgrywek piłkarskich. Podobnie jak w latach siedemdziesiątych w Anglii, dzisiaj polscy nacjonaliści budują sobie poparcie na polskich stadionach. Jak widać na przykładzie wrocławskim, zdarza im się robić to skutecznie, choć nie bez przeszkód.

 

Odtrąbiony w mediach rozłam pomiędzy kibicami a NOPem, jaki rzekomo miał nastąpić na trybunach Śląska Wrocław okazał się w istocie niewielkim zgrzytem i efektem trać wewnętrznych w grupach kibiców. Część środowiska bardzo szybko określiła powiesznie antynopowskiego baneru na trybunie prowokacją służb i próbą rozbicia jednośći wśród kibiców. Wydarzenie to obnażyło jednak pewną tendencję w obrębie grup kibicowskich – brak zgody na jednoznaczną interpretację historii Polski i kwestii martyrologii, oraz brak zgody na polityczne wykorzystywanie środowiska kibicowskiego.

 

 

Pomijając to, kto próbował podłożyć ogień pod omawiany sojusz, interesująca jest sama kwestia tego jakie argumenty faktycznie przyczyniły się do owego rozbicia stanowisk wewnątrz grupy o rzadko spotykanym w naszych czasach stopniu spójności. Argumentem tym była współpraca Narodowego Odrodzenia polski z ukraińską „Swobodą”, organizacją nacjonalistyczną popierającą czystki etniczne na Ukrainie, których ofiarami byli między innymi Polacy. Co ciekawe tąpnięcie musiało być na tyle silne, że stronnicy wrocławskiego NOPu – ustami między innymi Zielińskiego w przykładny polityczny sposób obrócili problem ze „współpracy” na „rozmawianie”.

 

Owych „rozmów” NOP prowadził więcej. Zanim bowiem rozpoznali oni swojego sojusznika wewnątrz kraju, poszukiwali oni aliansu z różnymi środowiskami nacjonalistycznymi w Europie. Przykładów hipokryzji - charakterystycznej dla wszystkich ugrupowań politycznych poszukujących popracia wśród innych grup odnaleźć można na stronie NOPu wiele. Każdy zainteresowany w łatwy sposób znajdzie opisy rozmów z organizacjami, które wielokrotnie występowały przeciwko Polakom – jak chociażby wspomiany już brytyjski National Front, który prowadził kampanię przeciwko polskim emigrantom. Wybiórczość polskich nacjonalistów nie przeszkadza im jednak, w byciu nacjonalistami na emigracji i płaceniu podatków na rzecz wspierającego znienawidzoną przez nich lewacką politykę wielokulturowości i ochrony mniejszości rządu brytyjskiego.

 

Wybiórczość jest zresztą podstawową cechą charakteryzującą nacjonalistów z NOPu. Przejawia ona się w wielu kwestiach dotyczących filozofii polityki, koncepcji narodu, etniczności, obyczajowości oraz etosu ulicy. Granicę śmieszności wyznacza tutaj podtrzymywanie postawy antypolicyjnej (zapożyczonej na okazję współpracy z kibicami) przy jednoczesnym, zawartym w programie głoszeniu konieczności utworznie silnej i wysoce dofinansowanej policji, oraz okazjonalnym składaniem przez NOP doniesień do prokuratury w sytuacjach, w których naruszono prawa i interesy organizacji.

 

W ciekawym świetle wyglądają także pozostałe postulaty nopowskich nacjonalistów – ich antykapitalistyczne poglądy gospodarcze w postaci dystrybucjonizmu, negowanie procesu transformacji ustrojowej oraz demokracji parlamentarnej w ogóle, radykalna postawa antynarkotykowa, chrześcijańskie podwaliny definicji państwa i narodu czyli w istocie treść przekonań politycznych stanowi tło dla tego, z czego NOP jest znany – antysemityzmu, ksenofobii, czy homofobii.

 

Narodowcy są jednak na tyle świadomi źródeł swojego potencjalnego poparcia społecznego, że starannie starają się ukryć ową właściwą, polityczną treść swojego ruchu. W warunkach polskich wiadomym jest, że więcej osób przyjdzie protestować przeciwko homoseksualistom niż powstaniu nowej restauracji McDonalds. Promowanie dystrybucjonizmu nie ma żadnego sensu w obliczu możliwości przywołania argumentów dotyczących żydowskiego kapitalizmu i manipulacji przez ową mniejszość mediami. Podobnie jak negowanie demokracji parlamentarnej i Unii Europejskiej nie przeszkadza narodowcom w systematycznym braniu udziału w wyborach do obydwu instytucji. Wreszcie radykalna postawa antynarkotykowa również nie znajdzie podatnego gruntu w środowiskach kibicowskich, wśród których legalne i nielegalne postaci stymulantów stanowią codzienność i źródło dochodu pewnych grup.

 

Ów powszechnie spotykany, polityczny pragmatyzm czyli zwyczajna hipokryzja nie jest niczym wyjątkowym i ideologom nacjonalistycznym również nie przeszkadza wybiórczość na drodze do narodowej rewolucji, która jest celem ostatecznym. Problem jednak w tym, że ideologia owej rewolucji wyrażona jest w kategoriach etnicznych. To zaś, czym jest naród i kto jest Polakiem stanowi jeden z największych problemów NOPu.

 

To zaś czym jest naród i co oznacza bycie jego częścią jest kwestią arbitralną. Zależność tą doskonale opisał B. Anderson, twierdząc, że narody są wspólnotami wyobrażonymi. Nie wchodząc tutaj w zawiłości antropologii etniczności, warto zauważyć w jaki sposób ową wspólnotę wyobrażają sobie nacjonaliści. Nie ma ona bowiem nic wspólnego ze wspólnotą instytucjonalną, którą konstytuuje kwestia obywatelstwa. I w tym miejscu znajduje się największy błąd intelektualny ideologów Narodowego Odrodzenia Polski. Postrzegając naród i państwo jako byty absolutne o podłożu religijnym, praktykują oni wizję narodu i państwa w sposób arbitralny i wyobrażony. Mianem Polaka nie mogą mienić się ateiści, osoby o przekonaniach lewicowych, mniejszości seksualne, liberałowie, czytelnicy Gazety Wyborczej, narkomani, komuniści i inni wrogowie polskości.

 

Ci ostatni jednakże także podlegają kwestii wyboru moralnego. Próżno szukać działań NOPu, które wymierzone byłyby w prawdziwe środowiska neonazistowskie. Wręcz przeciwnie, Blood and Honour jest stałym gościem NOPowskich manifestacji 11 listopada, i co oczywiste znajdują się tam na własne życzenie, oczywiście bez oficjalnych deklaracji wzajemnych sympatii. Z dwojga totalitaryzmów, które doprowadziły do zniszczenia II Rzeczypospolitej, wystepuje się wprost jedynie przeciwko komunistom, często podnosząc argument, że Stalin jest odpowiedzialny za śmierć większej ilość jednostek niż Hitler.

 

Jednocześnie wspólnotą wyobrażoną są także mityczni „komuniści”, którzy zależnie od interesu politycznego są albo członkami i władzami Platformy Obywatelskiej, właścicielami TVNu, czytelnikami Krytyki Politycznej, ateistami lub – co z naszego punktu widzenia najzabawniejsze – anarchistami. Tymczasem próżno by szukać jakiegokolwiek sprzeciwu członków NOPu przeciwko dawnym aparatczykom PZPR (oprócz Jaruzelskiego) czy byłym funkcjonariuszom SB (np. zabójcy księdza Popiełuszki), których pełno jest np. w firmach ochroniarskich. Starzy komuniści i esbecy żyją sobie spokojnie, nie niepokojeni przez „prawdziwych patriotów”, gdy ci polują na plastikowe tygrysy.

 

Sprawy religijne także nie stanowią szerszego problemu moralnego dla nacjonalistów, którzy wyłącznie dzięki podobnej definicji wroga, ochoczo współpracują z pogańską Zadrugą, a osoba Mariusza Szczerskiego, autora antychrześcijańskiej retoryki zespołu Honor – legendy wrocławskiego nacjonalizmu, także nie przychodzi z trudem do zaakceptowania na mocy klasyka gatunku.

 

Zamiast tego na celowniku narodowców znajduje się rewizjonista marksistowski Zygmunt Bauman, który w istocie jest ziszczeniem czarnego snu narodowca – pracownik służb PRL, morderca Żołnieży Wyklętych, komunista i Żyd. Sęk w tym, że pierwszą instytucją, która doprowadziła do wyrzucenia Baumana z Polski była PZPR i rozłamy wśród funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, który rozpętał nacjonalistyczną i antysemicką nagonkę na żydowskich intelektualistów w 1968 roku.

 

Pokazuje to w dobitny sposób istotny pewien fakt, za który NOP i jego poplecznicy nie są odpowiedzialni i którego zapewne nie są do końca świadomi. Polska w sposób prakyczny przerabiała okres nacjonalizmu nie w dwudziestuleciu międzywojennym, gdzie ruch ów był częscią sceny politycznej, ale w czasach komuny. Przywołując znaną powszechnie metaforę – rządy komunistyczne jakkolwiek głoszące internacjonalizm i połącznie proletariuszy wszystkich krajów – były jak rzodkiewki. Czerwone na zewnątrz i białe w środku. W czasach Zbrodniczego Systemu Komunistycznego, realizowano faktyczną politykę nacjonalistyczną, ksenofobiczną, homofobiczną i anysemicką. I podobnie jak w przypadku NOPu afiszowano się inną ideologią niż ta, którą faktycznie realizowano.

 

Nikt inny jak nacjonaliści zogniskowani w Zjednoczeniu Patriotycznym Grunwald poparli Jaruzelskiego i stan wojenny 1981 roku. I nikt inny jak NOP i nacjonaliści powtarza te same argumenty i odwołuje się do tej samej ideologii, tylko że ubranej w inne szaty.

 

 

Federacja Anarchistyczna Wrocław

 

 

12 grudnia uczestnicy i uczestniczki Federacji Anarchistycznej s. Poznań oraz szerokiego środowiska wolnościowego tradycyjnie postanowili uczcić rocznicę wprowadzenia stanu wojennego i oddać hołd ofiarom państwowego terroru. Poniżej relacja:

W około 30 osób stawiliśmy się z flagami, banerem, na którym widniały podobizny gen. Jaruzelskiego i B. Komorowskiego i hasło "Każda władza jest ślepa. W hołdzie ofiarom państwowego terroru" oraz zniczami pod pomnikiem Poznańskiego Czerwca '56. Podczas przemówień przypomniano o opresyjnym charakterze państwa, o ofiarach aparatu państwowego, o konsekwencjach stanu wojennego, o obecnej coraz bardziej restrykcyjnej polityce, paradoksalnie, utrwalanej przez byłe ofiary generalskiego przewrotu.

Pod Krzyżami pojawiło się też kilku członków stowarzyszenia Republikanie (wcześniej Młodzi Republikanie) i Młodych Demokratów, którzy z niecierpliwością czekali, aby dostać się pod pomnik. W końcu prowadzący ich demonstrację, po konsultacjach z policjantem zażądał, aby anarchiści przerwali swoją "nielegalną" akcję. Nasze wystąpienie nie była zgłoszone. Uważamy, że każdy ma prawo do publicznego głoszenia poglądów, a młodzieżówka jakiejkolwiek partii rządzącej jest ostatnią organizacją, która ma na to wyłączność. Gdy ich groźby okazały się bezskuteczne usiłowali zapraszać nas do udziału w swoim teatrzyku obłudy, z czego oczywiście nie skorzystaliśmy.

Warto dodać, że obecni na zgromadzeniu Młodych Demokratów Republikanie dwa lata temu wraz z istniejącym jeszcze wtedy w Poznaniu ONRem również wezwali przeciwko nam policję.

W tym roku stróże (nie)porządku znakomicie wpisali się w rolę rekonstruktorów ZOMO. W obwodach obecnych było kilkudziesięciu funkcjonariuszy prewencji w pełnym rynsztunku, wóz ze sprzętem do nagrywania oraz co najmniej dwa samochody tajniaków.

Po zapaleniu zniczy opuściliśmy Plac Mickiewicza, jednak po kilkudziesięciu metrach nasza grupa została zatrzymana przez prewencję w związku z "nielegalną demonstracją", pojawił się również policjant nagrywający spisywanych ludzi. Nawet po pouczeniu dowódcy, że jak dotąd bez rozwiązania żadne zgromadzenie nie jest nielegalne nie chcieli odstąpić od spisywania. Działań tych nie można sklasyfikować inaczej niż jako represja i szykany. Tym bardziej że w ostatnim czasie praktycznie po każdym wystąpieniu ludzie obecni na nich wzywani są na przesłuchania, a części z nich stawiane są absurdalne zarzuty. Niebawem opublikujemy film z akcji.

Oprócz akcji na Placu Mickiewicza w Klubo Kawiarni Zemsta wyświetlany był film "Stan Strachu", a na skłocie Od:zysk wywieszono banery porównujące zbrodnie gen. Jaruzelskeigo ze zbrodniami gen. Pinocheta. Jutro na Rozbracie w ramach upamiętnienia rocznicy wprowadzenia stanu wojennego wystąpią poznańskie składy hip-hopowe i raperzy: NAGŁY ATAK SPAWACZA,GŁOVA & SUB CITRUS i ŁYMPA

DOŚĆ TERRORU MARSZU NIEPODLEGŁOŚCI!

Rocznica odzyskania niepodległości po raz kolejny stała się pretekstem do eskalacji przemocy środowisk nacjonalistycznych. "Marsz Niepodległości", organizowany przez starającą się ocieplać swój wizerunek skrajną prawicę, znów okazał się być spektaklem agresji i nienawiści. Pomimo zrzekania się odpowiedzialności za incydenty przez jego inicjatorów, ataki towarzyszące manifestacji wpisują się w głoszoną przez nich retorykę i poglądy.

Mamy dość - sytuacja wymaga zdecydowanej reakcji społecznej. Stanowczo sprzeciwiamy się działalności faszyzujących bojówek na ulicach polskich miast - zarówno 11 listopada, jak i każdego innego dnia. Chcemy, aby w otaczającej nas przestrzeni wszyscy mogli czuć się bezpiecznie.

Apelujemy zatem o poparcie i przyłączenie się do obywatelskiego protestu. Wspólnie zademonstrujmy przeciwko przemocy, wykluczeniu i dyskryminacji. Spotykamy się, na legalnej manifestacji, w piątek 15 listopada o 17:30 pod bramą Uniwersytetu Warszawskiego.

Zapraszamy wszystkich - niech połączy nas troska o wolność i bezpieczeństwo stojąca ponad politycznymi podziałami.


Kontakt dla mediów:
email - Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Facebook wydarzenia

Brunatni bojówkarze kolejny raz pokazali swoją prawdziwą twarz. Ataki na niezależne centra społeczne i kulturalne – skłoty Przychodnia i Syrena – w trakcie wczorajszego Marszu Niepodległości, stanowią kwintesencję ideologii jego organizatorów. Podsycanie nacjonalizmu przez organizatorów marszu, m. in. Obóz Narodowo-Radykalny czy Młodzież Wszechpolską, jawnie odwołujących się zarówno do antysemickiej, bojówkarskiej i faszyzującej spuścizny polskich narodowych radykałów, jak i ściśle współpracujących z obecnie działającymi grupami neofaszystowskimi i skrajnie prawicowymi w Europie, może prowadzić jedynie do aktów nienawiści i przemocy.

 

Działania owych bojówek nie są żadnym novum. Już od początku lat 90. nacjonalistyczni bojówkarze dokonywali napadów i pobić wszystkich, którzy w ich mniemaniu nie spełniali standardów „Prawdziwego Polaka”. Na swoim koncie mają blisko 50 ofiar śmiertelnych. Nowe pokolenie faszyzujących radykałów równie chętnie sięga po przemoc. W ubiegłym roku mieliśmy do czynienia z napadem na Wrocławski Wagenburg – dom i miejsce kreowania i organizowania kultury alternatywnej – atak miał miejsce w nocy 11 listopada po manifestacji Narodowego Odrodzenia Polski. Po ataku szef NOP-u zamieścił w internecie wpis: „Dziękujemy im za to. Nie ustawajcie!”. Wcześniej, bo w maju 2012 r., bojówka grupy „Wielkopolscy Patrioci”, razem ze swoim liderem Maciejem Witzbergiem, próbowała zaatakować skłot Rozbrat w trakcie Festiwalu Sztuki DIY. Atak został odparty przez mniej liczną grupę skłotersów, a napastnikom udało się jedynie podpalić racami tablicę informacyjną przed bramą. Warto dodać, że w tym czasie trwały właśnie warsztaty dla dzieci odbywające się w ramach festiwalu. Atak miał miejsce po wcześniejszej manifestacji patriotycznej. Wczorajsze ataki bojówek neofaszystów stanowią więc jedynie kontynuację dawno obranego kierunku działania. Dowodem na planowanie ataków jest nie tylko przepuszczenie bojówkarzy przez tak zwaną straż marszu – co wyraźnie widać na materiałach filmowych – ale także ujawniona przez WikiLeaks korespondencja pomiędzy nacjonalistycznymi liderami ujawniająca ich taktykę obliczoną na „likwidację lewactwa”.

 

Władze w obliczu narastającej przemocy nacjonalistycznych bojówek przyjmują postawę całkowicie pasywną lub wykorzystują ich działania do bieżącej gry politycznej. Łatwo zyskać dodatkowe punkty sondażowe, grając rolę „twardego szeryfa”, który rozprawi się z bojówkarzami, na jakiego kreuje się minister MSW Bartłomiej Sienkiewicz. Z drugiej strony władze biorą udział w wybielaniu historii Żołnierzy Wyklętych, milcząco pomijając ich antysemickie i kolaboracyjne działania, czy w ramach święta niepodległości składając kwiaty pod pomnikiem głównego ideologa nacjonalistów Romana Dmowskiego, antysemity i propagatora gett ławkowych. Wczorajsze działania stołecznej policji również mogą wskazywać, że poprzez opóźnienie interwencji chciano rękami bojówkarzy uderzyć w środowisko, które kontestuje obecny system społeczno-polityczny i czynnie sprzeciwia się polityce niesprawiedliwości społecznej m. in. poprzez udział w blokadach eksmisji czy właśnie zajmowanie pustostanów.

 

Wobec działań nacjonalistycznych bojówkarzy nikt nie może pozostać obojętny, pasywność władz nie może być dla nas usprawiedliwieniem, sami musimy bronić się przed przemocą i agresją neofaszystów! Dość udawania, że próby podpalenia skłotów, zastraszania i pobicia to jedynie margines działań Ruchu Narodowego. Przemoc i nienawiść to jedyne, co mają do zaoferowania narodowcy, bez względu na to,pod jaką nazwą będą się kryli – Obóz Narodowo-Radykalny, Wielkopolscy Patrioci, Autonomiczni Nacjonaliści, Młodzież Wszechpolska, Narodowe Odrodzenie Polski…

 

Dość bierności! Razem przeciwko nacjonalizmowi!

Federacja Anarchistyczna - sekcja Poznań

Oświadczenie Kolektywu Syrena

Dnia 23 marca modbyła się we Wrocławiu parada antydyskryminacyjna, będąca odpowiedzią na eskalację nacjonalistycznej przemocy w tym mieście. Na demonstrację z Poznania udało się autokarem 50 osób ze środowiska związanego z Rozbratem [m.in. FA-s.Poznań, OZZ IP]. Demonstracja zgromadziła około tysiąca osób z różnych środowisk- pracowniczych, artystycznych, kontrkulturowych oraz zwykłych wrocławiaków mających dość działalności skrajnej prawicy. Nie zabrakło również silnego bloku radykalno-anarchistycznego, w którym szła reprezentacja Poznania.

 

Poprzez treść banerów, skandowane hasła i wygłaszane przemówienia podkreślaliśmy, że wzrost tendencji nacjonalistycznych jest spowodowany zwiększeniem represyjności władz i organów ścigania oraz polityką społeczną stawiającą na pierwszym miejscu zyski nielicznej, uprzywilejowanej mniejszości kosztem praw i swobód reszty społeczeństwa.

 

Na dłuższy komentarz zasługują dwa incydenty podczas demonstracji. Krótko po rozpoczęciu demonstracji, przy galerii dominikańskiej grupa ochrony demonstracji zauważyła kilku faszystów przygotowanych do robienia zdjęć. Do oddzielenia ich udała się też grupa poznaniaków. Faszyści zasałniani przez naszą ochronę wdali się w szarpaninę, w wyniku której dwóch antyfaszystów zostało zatrzymanych. Niestety nie udało się ich odbić, zatrzymani wyszli z komisariatu po kilku godzinach z zarzutami o zakłócanie porządku publicznego i...próbę zakłócenia legalnego zgromadzenia! Sprawą oczywiście zajmie się Anarchistyczny Czarny Krzyż. Policja wykazała się w tej sytuacji wyjątkową nadgorliwością jednocześnie, gdy na trasie przemarszu pewien nacjonalista wielokrotnie wykonywał gest Sieg Heil, nie był przez stojących naprzeciw policjantów w żaden sposób niepokojony, co widać na FILMIE.

 

Sytuacja ta jasno pokazuje, że zapewnienia prezydenta Dutkiewicza o podjęciu walki z faszyzmem i przeznaczeniu na ten cel miliona złotych dla wrocławskiej policji są jedynie koniunkturalnym fortelem do ściślejszej kontroli WSZYSTKICH mieszkańców, czego oczywistym wskaźnikiem jest wzrost bezkarności i zuchwałości policji. Tak pojęty "antyfaszyzm" od samego początku więc zamiast walczyć z faszyzmem go wspiera. Jedynie samoorganizacja i budowanie różnego rodzaju oddolnych inicjatyw nakierowanych na budowanie społecznego zaufania i walki o swoje prawa, jest w stanie na dobre odrzucić faszystowskie tendencje zarówno wychodzące od skrajnej prawicy, jak i "demokratycznego" centrum.

W tekście pod tytułem „11 listopad wróćmy do tego tematu” opublikowanym na stronie Forum Żydów Polskich David Wildstein podjął bezpardonową próbę ataku na Porozumienie 11 listopada. Próba ta, w swojej treści i założeniach porównywalna była jedynie z poziomem wypowiedzi Janusza Korwina-Mikke, który w trakcie debaty na temat  tzw. Marszu Niepodległości usilnie przekonywał widzów Super Stacji, że demokracja to faszyzm . 

Przyczynkiem do krytyki Porozumienia 11 listopada oraz jej stanowiska m.in. wobec wszelkich form nacjonalizmu była analiza językowa oświadczenia zatytułowanego ”Nie ma złych i dobrych antyfaszystów”.  W swoim tekście Dawid Wildstein przytacza tezę profesor Hannah Arendt mówiącą, że niedookreślenie języka stanowi jeden z zabiegów reżimów totalitarnych. Celem tego zabiegu jest uzyskanie słowa o znaczeniu skrajnie pejoratywnym, którym określać można wszystkich przeciwników politycznych. 

O ile trudno nie zgodzić się z tezą Arendt, o tyle dalszy ciąg wywodu pana Wildsteina nie jest już tak oczywisty. Autor krytyki stara się bowiem za wszelką cenę udowodnić, iż takie celowe niedookreślenie języka występuje właśnie w oświadczeniu Porozumienia. Zdaniem Wildsteina określenia takie, jak faszyści, nacjonaliści, rasiści i neonaziści  pojawiając się w jednym tekście stają się ahistoryczne i zatracają swoje znaczenie tak, by mogły być wykorzystywane przeciw wszystkim wrogom politycznym autora stanowiska. Słowa te, jak zauważa zresztą sam analizujący pojawiają się jednak w zbitkach : 

Przez cały tekst przewijają się następujące zbitki słów „świętem sprzeciwu wobec faszyzmu i nacjonalizmu”; „Sprzeciwem wobec nacjonalizmu i faszyzmu”

co w sposób oczywisty dowodzi, że intencją autora nie było pozbawienie tych słów ich pierwotnego znaczenia i ujednolicenie ich semantyki  (chyba, że przyjmiemy iż autor oświadczenia ma problem z wyrażaniem swej myśli w piśmie i na każdym kroku dopuszcza się zwyczajnych powtórzeń). Na podstawie tych właśnie „zbitków” każdy nie owładnięty manią prześladowczą czytelnik bez trudu zorientuje się, że autor przy pomocy tych słów charakteryzuje organizatorów i przeważającą część uczestników Marszu Niepodległości wykorzystując właśnie prawdziwe znaczenie tych określeń. I tak na przykład faszystami nazwani zostają m.in. członkowie Młodzieży Wszechpolskiej, na spotkaniu których Wojciech Wierzejski wychwalał podporządkowanie członków stowarzyszenia wobec jego lidera, a struktury demokratyczne wewnątrz partii politycznych nazwał masonerią .

Błędne wnioskowanie autora krytyki idzie jednak dalej i skutkuje uznaniem porozumienia za organizację skrajnie radykalną i opierająca swe działania na koncepcji „totalnej wojny społecznej”:

Drugą konsekwencją przyjęcia takiego języka jest szerokość zamierzeń. Najlepiej wyraża go poniższy przerażający cytat (zważywszy, że wydrukowany w najbardziej opiniotwórczej gazecie „liberalnej”.) „Takie właśnie zamiatanie problemu pod dywan najbardziej nas przeraża. Skoro poprzebierali się w garnitury i publicznie krzyczą tylko to, co politycznie się im opłaca - a co bardziej antysemickie, rasistowskie kawałki w domu po kryjomu - to okazuje się, że „problem jest rozwiązany”.” Polityczne hasła oparte na tak radykalnej polisemiczności są też totalne w swoich zamierzeniach. (...) Porozumienie 11 Listopada ogarnia całą rzeczywistość poprzez swoją dystynkcje - przyjaciel i wróg egzystencjalny. Wizja wiecznej i totalnej wojny społecznej, przypominającej koncepcje Lenina, jest tym bardziej przerażająca, że wrogiem, którego należy zniszczyć, może być każdy, dzięki wspomnianej pustce pojęć.

Przytoczone wyżej fragmenty stanowią równocześnie  dowód na kolejny błąd popełniony w trakcie analizy oświadczenia przez Dawida Wildsteina. Błędem tym jest oczywiście nadinterpretacja przenośni „w domu po kryjomu”. Błąd ten wynika prawdopodobnie z faktu przeprowadzenia analizy tekstu w oderwaniu od okoliczności jego powstania, a co za tym idzie  najbardziej oczywistych intencji jego autora. Krytykowane oświadczenie powstało w sytuacji, w której organizatorzy „Marszu Niepodległości” (znani m.in. z pozdrawiania się gestem Sieg Heil) próbowali przedstawiać się publicznie jako patrioci atakowani przez „lewackie bojówki”, a metafora „w domu po kryjomu” miała na celu jedynie zobrazowanie tej kuriozalnej sytuacji.

Pomijając fakt rażącej nadinterpretacji oświadczenia Porozumienia 11 listopada moje zaniepokojenie wzbudziła próba zmiany semantyki słowa „nacjonalizm” podjęta przez autora tekstu   „11 listopad wróćmy do tego tematu”. W tekście pana Wildsteina pada bowiem sformułowanie:

Nie należy stosować określenia nacjonalizm jako pejoratywnego. Nacjonalizm nie musi mieć nic wspólnego z rasizmem. Nacjonalistami byli rewolucjoniści francuscy, istniał nacjonalizm komunistyczny, ruchy nacjonalistyczne Ameryki Łacińskiej doprowadziły do zniesienia niewolnictwa.

W tym miejscu autor świadomie lub nie sam dopuścił manipulacji znaczeniem słowa „nacjonalizm”.  Odwołując się bezpośrednio do tradycji Wielkiej Rewolucji Francuskiej Wildstein pominął w zupełności wieki XIX i XX. W wiekach tych nastąpił bowiem rozwój koncepcji nacjonalizmu przez osoby pokroju Houstona Stewarta Chamberlaina, a skutek tych działań w postaci dwóch globalnych konfliktów bezpowrotnie zmienił znaczenie słowa „nacjonalizm”. Zatrważającym jest również fakt, że autor cytowanego fragmentu za niepejoratywny uznaje nacjonalizm komunistyczny stanowiący koncepcję państwa, na której swój reżim oparł m.in. Pol Pot. 

W kontekście tak wyidealizowanego znaczenia słowa „nacjonalizm” nie dziwi fakt, że pan Dawid Wildstein nie potrafił odnaleźć związku między sprzeciwem wobec marszu nacjonalistów głoszących hasła faszystowskie, szowinistyczne, czy rasistowskie ze sprzeciwem wobec polityki władz państwa, stosujących politykę apartheidu względem ludności palestyńskiej. 

W przeciwieństwie do autora tekstu, który wzbudził mój głęboki sprzeciw w swojej analizie, nie zawrę arbitralnych wniosków co do celu, w jakim powstała jego praca. Uważam, że rozstrzyganie, czy tekst pod tytułem „11 listopad wróćmy do tego tematu” był atakiem spowodowanym strachem wynikającym z nadinterpretacji stanowiska Porozumienia 11 Listopada, czy też świadomą próbą oczernienia członków porozumienia za to, że odważyli się skrytykować politykę władz Izraela, byłoby nieuprawnione i krzywdzące wobec jego autora.